نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشکاری, آرشfa_IR
dc.contributor.authorصفوی, سیداسماعیلfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, غفورfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-22T18:56:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-13T18:56:50Z
dc.date.available1399-07-22T18:56:50Zfa_IR
dc.date.available2020-10-13T18:56:50Z
dc.date.issued2020-08-22en_US
dc.date.issued1399-06-01fa_IR
dc.date.submitted2018-06-05en_US
dc.date.submitted1397-03-15fa_IR
dc.identifier.citationشکاری, آرش, صفوی, سیداسماعیل, موسوی, غفور. (1399). اثر کوآنزیم Q10 بر بافت بیضه پس از اصلاح کریپتورکیدیسم تجربی در موش ‌صحرایی. آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی, 14(254), 169-184. doi: 10.30495/jvcp.2020.567460.1193fa_IR
dc.identifier.issn2322-4746
dc.identifier.issn2476-6984
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30495/jvcp.2020.567460.1193
dc.identifier.urihttp://jvcp.iaut.ac.ir/article_676272.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/436046
dc.description.abstract<strong>کریپتورکیدسیم حاصل اختلال در نزول بیضه به داخل اسکروتوم می­باشد. متعاقب اصلاح کریپتورکیدیسم (اورکیدوپکسی)، بهبود تدریجی آسیب­های بافت بیضه مشاهده می­­شود. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی بافت­شناسی تاثیر کوآنزیم </strong><strong>Q<sub>10</sub></strong><strong> بر بافت بیضه پس از اورکیدوپکسی در موش صحرایی بود. بدین منظور 40 سر موش صحرایی نر نابالغ به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. در گروه اول مداخله جراحی صورت نگرفت. در گروه دوم موش­ها تحت جراحی کریپتورکیدیسم تجربی دوطرفه قرار­گرفته و تا پایان دوره آزمایش نگه­داری شدند. در گروه سوم و چهارم ابتدا کریپتورکیدیسم تجربی دوطرفه ایجاد شد و پس از 35 روز جراحی اورکیدوپکسی صورت گرفت. موش­های گروه سوم پس از اورکیدوپکسی به مدت 30 روز روغن زیتون و موش­های گروه چهارم پس از اورکیدوپکسی به مدت 30 روز کوآنزیم </strong><strong>Q<sub>10</sub></strong><strong> را به­طور خوراکی دریافت کردند. در پایان دوره، نمونه­های بافت  بیضه و اپی­دیدیم جهت مطالعات مورفولوژی و هیستومورفومتری اخذ گردید. نتایج با روش­های آماری تحلیل واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل گردید و 05/0</strong><strong>></strong><strong><em>p < /em></strong><strong> معنی­دار در نظر گرفته شد. آسیب­شناسی بافتی نشان داد که کوآنزیم </strong><strong>Q<sub>10</sub></strong><strong>، مراحل بهبود صدمات بافت بیضه را پس از اورکیدوپکسی تسریع می­کند. همچنین قطر لوله­های منی­ساز و ضخامت اپی­تلیوم لوله­ها به صورت معنی</strong><strong>­</strong><strong>دار  افزایش یافته (05/0</strong><strong>></strong><strong><em>p < /em></strong><strong>) و نیز شاخص تمایز لوله، ضریب تجدیدپذیری و ضریب اسپرمیوژنز نیز به طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0</strong><strong>></strong><strong><em>p < /em></strong><strong>). این مطالعه نشان داد که استفاده از کوآنزیم </strong><strong>Q<sub>10</sub></strong><strong> باعث ترمیم بافت بیضه، بهبود شاخص­های هیستومورفومتریک و ضرایب اسپرماتوژنز متعاقب اورکیدوپکسی در موش­ صحرایی می­شود.</strong>fa_IR
dc.format.extent1475
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریزfa_IR
dc.relation.ispartofآسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30495/jvcp.2020.567460.1193
dc.subjectکوآنزیم Q10fa_IR
dc.subjectبیضهfa_IR
dc.subjectکریپتورکیدیسمfa_IR
dc.subjectاورکیدوپکسیfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.titleاثر کوآنزیم Q10 بر بافت بیضه پس از اصلاح کریپتورکیدیسم تجربی در موش ‌صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانش‌آموخته دکترای حرفه‌ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.fa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue254
dc.citation.spage169
dc.citation.epage184
nlai.contributor.orcid0000-0003-1921-0377


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد