تأثیر مدل ذهنی بر نوآوری باز در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران با نقش میانجی مدیریت استعداد

Abstract

در عرصه تجارت بسیاری از تولید‌کنندگان برای تولید محصول‌های خود تلاش می‌کنند. با توجه به این موضوع، هدف از این پژوهش تعیین تأثیر مدل ذهنی بر نوآوری باز در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران با نقش میانجی مدیریت استعداد می‌باشد. روش پژوهش همبستگی به شیوه معادلات ساختاری، بر اساس زمان حال‌نگر، از نظر هدف کاربردی، و به لحاظ جمع‌آوری اطلاعات میدانی می‌باشد. جامعه آماری شامل مدیران شرکت‌های تولیدکنندۀ لوازم ورزشی ایران بنا بر آمار اعلام شده از طریق سایت رسمی وزارت صنعت، معدن و تجارت کشور 255 نفر (236 نفر مرد و 19 نفر زن) می‌باشند. نمونه آماری به روش کل شمار انتخاب شد. ابزار اندازه گیری از سه پرسشنامه مدل ذهنی سعیدی (1399)، مدیریت استعداد فیلپس و روپر (2009) و نوآوری باز رانگوس و درنوسک (2013) استفاده شد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که مدل ذهنی بر نوآوری باز در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران با نقش میانجی مدیریت استعداد تأثیر دارد. بنابراین مدیران با استفاده از مدل ذهنی و مدیریت استعداد به نوآوری باز دست پیدا می‌کنند. لذا پیشنهاد می‌شود که مدیران شرکت‌های ورزشی در اجرای تولید محصول‌های ورزشی بتوانند از مدیریت استعداد برای کارکنان خود استفاده بهینه کنند، تا با کمک مدل ذهنی مناسب و توانا به نوآوری باز دست پیدا کنند.