تدوین الگوی توسعۀ حمل و نقل محور‌(TOD) با ملاحضۀ ساختار کلان شهری (مورد: تبریز)

Abstract

هدف پژوهش حاضر، تدوین و ارائۀ مدل توسعۀ حمل و نقل محور در شهر تبریز، با توجه به ساختار کلان این شهر است. بر این اساس، جهت جمع‏آوری داده‏های مورد نیاز، از تعداد 25 استاد و کارشناس در حوزۀ حمل و نقل و توسعۀ شهری، مصاحبه‏های عمیق به عمل آمد و تعداد 870 کد اولیه به دست آمد که پس از غربال‏گری و کدگذاری محوری، مقوله‏های ساخته شده شامل 6 مقولۀ اصلی با 71 زیر مقوله شدند. بر این اساس، عوامل علی، پنج مقولۀ «عدم وجود طرح انسانی در طراحی محیط و بی‏توجهی به دسترسی اقشار مختلف اجتماعی به مراکز حمل و نقل» ، «لزوم رونق اقتصادی، رقابت‏پذیری و صرفه‏جویی‏های ناشی از مقیاس مناطق شهری» «تهیۀ طرح اختصاصی-بومی و توسعۀ حمل و نقل محور پایدار»، «آلودگی هوای شهری و لزوم پالایش آن»، از مفاهیم اولیه در توسعۀ حمل و نقل محور استخراج گردید. در رابطه با راهبردها، مقوله‏های سطح اول «ایجاد مجتمع‏های ایستگاهی و اختلاط کاربری‏ها»، «طراحی انسان‏محور با ملاحضۀ بافت شهری»، «بکارگیری نوین‏ترین سیستم‏های حمل و نقلی»، «مشارکت اجتماعی ساکنین و آموزش»، «سیستم برنامه‏ریزی و مدیریت یکپارچه در حکمرانی حمل و نقل شهری» و «زیباسازی و ایجاد فضاهای جذاب شهری» شناسایی گردیدند.