ارزیابی و سنجش نقش استفاده از فضای مجازی بر مؤلفه های مؤثر بر مدیریت بحران شهری مبتنی بر معنای مکان مطالعه ی موردی: فضای شهری سنتی و مدرن شهر اصفهان

Abstract

امروزه بحران معنای مکان به مفهوم بحران معنی اجتماعی از فضا و زمان، از بارزترین مشکلات شهرسازی معاصر است. به طور قطع بدون مدیریت شهری تعریف شد ه و در اختیار نهادن امکانات غنی و متناسب با نیازها و مقتضیات زمان، فضاهای شهری نمی تواند در تعیین هویت انسان ها کارکردی مناسب ایفا نماید. آمادگی و شناخت بحران یکی از وظایف مدیریت است اما از آن مهم تر، پیش بینی بحران است، چرا که بدون پیش بینی و قدرت نگاه به آینده، این بحران خواهد بود که ما را به هرسو خواهد کشاند. چنانچه در حوزه ی مطالعات شهری تاکنون مدیریت بحران بیشتر به مشکلات کمى و مادى ناشى از سیل، زلزله و جنگ پرداخته و مشکلات کیفى و به ویژه بحران هاى معنوى مورد غفلت واقع شده است. یکى از این بحران هاى معنوى که سرچشمه ی بسیارى از بحران ها است، بحران مکان است. لذا با توجه به تحولات همه جانبه ی عصر اطلاعات و ضرورت هماهنگی با این حرکت جهانی و اهمیت معنای مکان به منزله ی یکی ازمهم ترین متغیرهای کیفی محیط، تحقیقات در زمینه ی بررسی و شناخت اثرات حوزه ی سایبری و فضای مجازی بر نحوه ی ادراک، دلبستگی و تعلق مردم به مکان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف این پژوهش، ارزیابی و سنجش نقش استفاده از فضای مجازی بر مؤلفه های مؤثر مدیریت بحران شهری مبتنی بر معنای مکان است. بر این اساس مؤلفه های چهارگانه ی کالبدی، فردی، اجتماعی و عملکردی تدوین و در نمونه های مطالعاتی دو فضای شهری سنتی ومدرن مورد آزمون قرار گرفته اند. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی - تحلیلی است. نتایج نشان می دهد، در اثر میزان استفاده ی کاربران از فضای مجازی، مؤلفه ی کالبدی بیشترین و مؤلفه ی فردی کمترین میزان همبستگی و تأثیرپذیری را با میزان استفاده ی کاربران از فضای مجازی دارا است. با توجه به این نتایج، می توان با ساماندهی و مدیریت بحران شهری بر مبنای عوامل تأثیرگذار بر معنای مکان، از بحران معنای مکان در فضاهای شهری پیشگیری نمود.