بررسی نظریه عوض در حقوق ایران با نگاهی به حقوق انگلستان

Abstract

<strong> </strong><br /> <strong>حسین</strong><strong> تفویضی^{<strong>^[1]</strong>}- سید پدرام خندانی^{<strong>^[2]</strong>}</strong><strong>^*</strong><br /> <strong>تاریخ دریافت: 7/10/1398- تاریخ پذیرش:26/10/1398</strong><br /> <strong> </strong><br /> <strong>چکیده:</strong><br /> در حقوق ایران نقش عوض در جنبه الزام آور بودن قراردادها وضعیت چندان مشخصی ندارد و همین امر موجب تشویش و تشتت در نظریات مولفین حقوقی درباره مبنای لزوم و جواز قراردادها شده است. اما، اینکه آیا بین غیرمعوض بودن و جواز یک قرارداد و معوض بودن و لزوم آن قرارداد، رابطه منطقی وجود دارد موضوعی است که هدف نگارش این مقاله می باشد. در مقابل در حقوق انگلیس بطور کلی قرارداد در دو صورت معتبر و لازم الاجرا شناخته می‌شود. صورت اول اینکه رسمی ‌و ممهور باشد، صورت دوم اینکه عوض پشتوانه آن باشد، از آنجا که اصل بر غیر تشریفاتی بودن قراردادها است، در حقوق انگلیس عوض در تمیز قراردادهای الزام آور از وعده های صرف، نقش تعیین کننده ای دارد. بنابراین، در صورتی که نظریه عوض در حقوق ایران مورد پذیرش واقع شود، می‌تواند به عنوان یکی از قواعد تکمیلی در تفسیر قراردادهای خصوصی و تعیین تعهدات طرفین اثربخش باشد.<br /> <br clear="all" /><br /> <br /> [1]- دانشجوی دکتری، حقوق خصوصی، دانشکده الهیات، حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران<br /> h.tafvizi@yahoo.com<br /> <br /> <br /> [2]- استادیار و هیئت علمی گروه حقوق، واحدکرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران: نویسنده مسئول<br /> Spkhandani@gmail.com<br /> <br /> <br /> <strong> </strong>