بررسی حقیقت ایمان از نگاه مجتهد شبستری

Abstract

چکیده: در این تحقیق به بررسی آراء آقای شبستری در باب حقیقت ایمان پرداخته شده است. از دیدگاه ایشان ایمان حقیقتی از سنخ تجربه‌های دینی است و با مقوله‌ نظر و استدلال میانه‌‌ای ندارد که بماند بلکه اصلاً با علم و معرفت به صورت عموم و با اعتقاد و بارور به صورت خاص هم رابطه ندارد. وی ایمان را با شک قابل جمع می‌داند ولی بایأس قابل جمع نمی‌داند.وی فرهنگ دین مقدس اسلام را در ابتدا یک فرهنگ شفاهی ارزیابی می‌کند و معتقد است که حقیقت ایمان از منظر مسلمانان نخستین یک حقیقت تجربی با تمام وجود بود؛ آنان از ورای چهار زندان اصلی زمان و زبان و تاریخ و جامعه خطابی می‌شنیدند و آن خطاب تا عمق جانشان رسوخ می‌کرد. در قرون بعد آهسته‌آهسته بحث‌های باور قلبی پیدا شد وایمان درگذر گاه تاریخ با محدودیت‌های انسان گره خورد و حقیقت معرفتی یافت. وی بر اساس روش پدیدار شناختی تاریخی معتقد است که مسلمانان باید متکی بر تجارب دینی‌شان باشند تا معارف دینی؛ زیرا که احیای دین وابسته به احیای تجارب دینی مسلمانان می‌باشد نه احیای تفکر و معارف دینی؛ زیرا که معارف دینی بر گرفته از تجارب دینی است که عمیق‌ترین لایه دین است.