تفاوت شاخص‌های بهبود سلامت قلب در ترکیب اسیدهای چرب خاویار دریایی و پرورشی فیل ماهی (Huso huso)دریای مازندران

Abstract

ترکیبات تقریبی، اسیدهای چرب و شاخص­های تغذیه­ای موثر بر سلامت قلب انسان بین خاویار فیل ماهی (<em>Huso huso</em>) دریایی دریای مازندران و خاویار فیل ماهی پرورش یافته در آب شیرین مورد مقایسه قرار گرفت. اندازه­گیری پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر با روش استاندارد اندازه­گیری ترکیبات تقریبی و سنجش ترکیبات اسیدهای چرب نیز توسط روش گازکروماتوگرافی صورت گرفت. نتایج نشان داد، مقدار ترکیبات تقریبی بین دو نمونه تفاوت معنی­داری نداشت، ولیکن برخی از ترکیبات اسیدهای چرب دو نمونه با یکدیگر متفاوت بودند (05/0>P). میزان لینولئیک اسید (linoleic acid, C18:2n6) در خاویار فیل ماهی پرورشی 32/8% بود که به طور چشم گیری بیشتر از خاویار دریایی 37/0% بود (05/0>P). امگا-3 (ω-3) تفاوت معنی­داری در نمونه دریایی و پرورشی به ترتیب 42/38 و 42/30 % نداشت، لیکن امگا-6 (ω-6) در نمونه دریایی 27/13 % به طور معنی­داری از نوع پرورشی 29/17 % کمتر بود. نسبت امگا-3 به امگا-6 در خاویار دریایی 9/2 بالاتر از نمونه پرورشی 75/1 بود (05/0>P). شاخص­های آتروژنیک (AI) 29/0 و28/0، ترومبوژنیک (TI) 18/0 و 21/0، نسبت هایپوکلسترومی به هایپرکلسترومی (HH) 52/2 و 45/2، پلی­ئن (PI) 73/1 و 46/1 و قابلیت اکسیداسیون چربی (PDI) 86/326 و 03/269 نیز به ترتیب در خاویار دریایی و پرورشی تفاوت معنی­داری نداشتند. مطابق نتایج، خاویار پرورشی می­تواند جایگزین غذایی مناسبی برای نوع دریایی خود باشد و اسیدهای چرب این نوع خاویار از میزان شاخص­های کیفی تغذیه­ای مناسبی به منظور جلوگیری از بیماری­های قلبی-عروقی برخوردار می­باشد که این امر خود در حفظ جمعیت دریایی این گونه با ارزش اهمیت شایان توجهی خواهد بود.