شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر ارتقای بهره‌وری نیروهای مسلح و ارائه راهکارهای مناسب

Abstract

در همه جوامع، دولت‌ها موظف به تأمین نیازمندی­های مادی نیروهای مسلح و خصوصاً تقویت بنیه دفاعی کشور می­باشند؛ ولی به دلیل تحریم‌ها و کمبود منابع مالی، کشور ایران جهت تأمین تمامی نیازمندی­های نیروهای مسلح با مشکل مواجه می‌باشد. در این میان بهبود ارتقای سطح بهره‌وری نیروهای مسلح از راه‌های مختلف حائز اهمیت است. در این راستا شناخت عوامل مؤثر و میزان تأثیر آنها مقدمه لازم در راه دستیابی به روش‌های ارتقای بهره­وری است. این عوامل طیف وسیعی از جمله منابع انسانی، آمادی و مالی دارد. مسئله اصلی این پژوهش شناسایی عوامل فردی و سازمانی مؤثر بر بهره‌وری نیروهای مسلح و ارائه الگویی جهت نشان دادن ارتباط این عوامل با یکدیگر می­باشد. به منظور تدوین این الگو ابتدا با نظر خبرگان این عوامل در قالب ابعاد پنجگانه عوامل فرماندهی–مدیریتی، عوامل اقتصادی، عوامل شخصیتی–فردی، عوامل اجتماعی–فرهنگی و عوامل دانشی–مهارتی تقسیم گردید؛ به گونه ای که تقریباً تمامی عوامل در این پنج بعد گنجانده شدند. همچنین برای جمع‌آوری مؤلفه‌های مربوط به ابعاد مؤثر بر بهره‌وری از منابع کتابخانه‌ای و همچنین مصاحبه استفاده گردید و برای اعتبار سنجی یافته‌ها از روش پرسشنامه بهره‌گیری شد. بر اساس نتایج به دست آمده، ابعاد مؤثر بر ارتقای بهره‌وری نیروهای مسلح و مهمترین مؤلفه هر یک از این ابعاد به ترتیب اولویت عبارتند از: بعد دانشی–مهارتی (تجربه و مهارت کارکنان)؛ بعد اجتماعی–فرهنگی (روابط بین فرمانده (مدیر) و کارکنان)؛ بعد فرماندهی–مدیریتی (برنامه ریزی)؛ بعد شخصیتی–فردی (داشتن میل به پیشرفت)؛ بعد اقتصادی (سیستم حقوق و دستمزد) می‌باشد.