بررسی عملکرد قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران ‏در عراق جدید ‏

Abstract

در عرصه جدید سیاست بین‌الملل، یکی از ابزارهایی که واحدهای سیاسی به منظور دستیابی به اهداف و منافع ملی و راهبردی خود به کار می‌گیرند قدرت نرم است. قدرتی که به‌زعم نظریه‌پردازان آن تأثیرگذاری بیشتری در مقایسه با قدرت سخت دارد. جمهوری اسلامی ایران نیز به‌عنوان واحد سیاسی مستقل، به منظور دستیابی به اهداف ملی و راهبردی خود از مؤلفه‌ها و ظرفیت‌های قدرت نرم خود در حوزه سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، بهره می‌گیرد. در حال‌حاضر، عراق یکی از کشورهایی است که در مجموعه امنیتی خاورمیانه، جایگاه مهمی در سیاست خارجی ایران دارد. ایران به منظور بهبود و گسترش روابط با این کشور، از ظرفیت‌های قدرت نرم خود استفاده می‌کند. این نوشتار، در چارچوب نظریه قدرت نرم و منابع سه گانه آن در حوزه فرهنگ، ارزش‌های سیاسی و سیاست خارجی، به بررسی عملکرد و مؤلفه‌های قدرت نرم ایران در عراق جدید می‌پردازد.