نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزیباکلام, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorقاسمی, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T13:00:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T13:00:38Z
dc.date.available1399-07-09T13:00:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T13:00:38Z
dc.date.issued2012-11-21en_US
dc.date.issued1391-09-01fa_IR
dc.date.submitted2015-05-22en_US
dc.date.submitted1394-03-01fa_IR
dc.identifier.citationزیباکلام, فاطمه, قاسمی, مریم. (1391). نگاه زیبا شناسانه در آراء تربیتی وایتهد.  پژوهشهای معرفت شناختی, 1(3), 120-133.fa_IR
dc.identifier.issn2423-4982
dc.identifier.issn2423-7442
dc.identifier.urihttp://aadab.iauctb.ac.ir/article_511454.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/432693
dc.description.abstractآلفرد نورث وایتهد فیلسوف، فیلسوف سرشناس قرن بیستم در کتاب اهداف تعلیم و تربیت خویش، که نویسندگان برای تحقیق در این مقاله بر آن تمرکر کرده‌اند، زیبایی‌شناسی و هنر را پا به پای تعلیم و تربیت مطرح می‌کند. تعریفی که وایتهد از زیبایی‌شناسی ارائه می‌دهد از یک سو با هنر و از سوی دیگر با ارزش‌ها پیوند دارد. از آن جایی که روح اصلی تعلیم و تربیت در نگاه وایتهد همین زیبایی‌شناسی و هنر است، مقاله پیش‌رو با برشمردن وجوه مختلفی که هنر و زیبایی‌شناسی در اندیشه تربیتی وایتهد دارد، سعی می‌کند دیدگاه نویی را درباره جایگاه هنر در زنده کردن تعلیم و تربیت مورد نظر وی ارائه دهد. در این راستا ابتدا ناگزیر از بررسی اندیشه ارگانیسیزم (انداوم‌وارگی) و پویایی در فلسفه وایتهد می‌باشد، سپس به معرفی شناخت پرداخته می‌شود و در آن تئوری مفاهیم پویای وایتهد تبیین می‌گردد. با تأکید بر نقشی که تئوری مفاهیم پویا و ایستا در تعلیم و تربیت ایفا می‌کنند، چگونگی شکل دادن هنر به مفهوم، شاکله و ساختار تعلیم و تربیت توضیح داده می‌شود. رسیدن به نگرش استعلایی در سطح دانش، ساختاری مانند صاحب‌سبک شدن در هنر دارد و بنابراین فرد را قادر می‌سازد که این نگرش را به صورت هنرمندانه در واقعیت زندگی به کار گیرد. علاوه بر این، ارزش که می‌تواند روح را به کالبد زندگی بدمد، توسط همین نگرش ایجاد می‌شود. یعنی به واسطه بازافکنی طرح تعلیم و تربیت مبتنی بر هنر و زیبایی‌شناسی، فرد به سطح والایی از ارزش‌ها دست می‌یابد که در سیر مداوم و تحولی کسب شناخت، همواره همراه او هستند و در نهایت تعلیم درس هنر، به عنوان زمینه‌ساز برای رشد درک زیباشناسانه افراد معرفی می‌گردد. مقاله حاضر مدعی است که دیدگاه ویژ‌ه‌ای که وایتهد در نگاه به جایگاه زیبایی‌شناسی و هنر در تعلیم و تربیت دارد، خط فاصلی را میان او و فیلسوفان تربیتی ما قبل و ما بعد او ترسیم کرده و وی را به صورت متمایزی درآورده که برای به کارگیری در تمام نظام‌های تربیتی قابل توصیه است.fa_IR
dc.format.extent188
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزیfa_IR
dc.relation.ispartof پژوهشهای معرفت شناختیfa_IR
dc.subjectوایتهدfa_IR
dc.subjectتعلیم و تربیتfa_IR
dc.subjectزیبایی‌شناسیfa_IR
dc.subjectهنرfa_IR
dc.titleنگاه زیبا شناسانه در آراء تربیتی وایتهدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.department* دانشیار و عضو هیئت علمی گروه فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume1
dc.citation.issue3
dc.citation.spage120
dc.citation.epage133


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد