نقش آکیوتاردهای درزه‌دار در انتقال آلودگی بین آبخوان‌های مجاور

Abstract

آکیوتاردهای درزه‌دار نه تنها مانع انتقال آلودگی به آبخوان مجاور نمی‌شوند بلکه می‌توانند مسیر انتقال نیز باشند. در اینجا نقش آکیوتاردهای درزه‌‌دار در انتقال آلودگی به آبخوان‌های مجاور از طریق مدل‌های تحلیلی بررسی می‌شود. معادلات ریاضی انتقال آلاینده برای یک مدل سه لایه آبخوان-آکیوتارد-آبخوان به‌صورت یک ‌بعدی، افقی در آبخوان و قائم در آکیوتارد، حل‌ شده است. معادلات حاکم در محیط لاپلاس به ‌صورت تحلیلی حل ‌شده سپس از روش عددی de Hoog برای برگرداندن آن‎ها به محیط واقعی استفاده ‌شده است. نتایج نشان می‎دهد که وجود درزه درون آکیوتارد سبب می‌شود مقدار بیشتری از آلاینده از آبخوان آلوده به آبخوان مجاور منتقل شود، بطوریکه با گذر زمان مقدار آلاینده انتقالی افزایش می‌یابد که به سبب آن غلظت آلاینده در آبخوان آلوده و نیز درون آکیوتارد تا حد زیادی کاهش می‌یابد و میزان پیشروی ابر آلودگی در خود آبخوان آلوده کمتر می‌شود. نتایج حاصله در درک بهتر مکانیسم تأثیر آکیوتاردهای درزه‌دار در انتقال آلودگی به آبخوان‌های مجاور مفید است. مهمترین جنبه‌های کاربردی این مدل (1) فراهم کردن امکان بررسی میزان ایمن بودن آبخوان‌های عمیق جهت دفن زباله‌های خطرناک صنعتی و بهداشتی و (2) برآورد میزان نشت آلودگی‌های حاصل از میدان‌های نفتی بر آبخوان‌های مجاور در دراز مدت می‎باشد.