خصوصیات مینرالوگرافی، گوهرشناسی و ارتباط آن با کیفیت صیقل خوری در آگات های جنوب ترود

Abstract

محدوده ای که آگات های مورد مطالعه در آن واقع شده اند در زون ایران مرکزی و در حاشیه شرقی آن قرار دارد. بنا به دلایلی همچون نادر بودن ولکانیسم اسیدی در منطقه، وجود قطعاتی از سنگ میزبان بدون حاشیه واکنشی در آگات ها و آنومالی مثبت <span style="font-family: Times New Roman;">Ce</span> و <span style="font-family: Times New Roman;"> Yb</span>در الگوی نرمالیز شده بر پایه کندریت می توان گفت که سیلیس تأمین کننده این آگات ها از متن ولکانیک ها تأمین شده است. این آگات ها 1 تا 8 مرحله رشد را نشان می دهند که هر مرحله رشد با یک بافت خاص مشخص می شود. از بافت هایی که در این آگات ها مشاهده می شود می توان به اسفرولیتی، نواری تا شبه اسفرولیتی، واریولیتی، میکروگرانولار، آکسیولیتی تا واریولیتی و کریپتوکریستالین اشاره کرد. در این آگات ها رنگ، ضریب شکست، وزن مخصوص و کیفیت صیقل خوری با یکدیگر رابطه مستقیم دارند به طوری که این خصوصیات در آگات های دارای بافت کریپتوکریستالین و دانه ریزتر، بیشتر از سایر آگات ها است و در آگات های دارای بافت اسفرولیتی به حداقل می رسد. همچنین آگات هایی که در جهت عرضیشان بافت نواری تا شبه اسفرولیتی دارند، نسبت به جهت طولیشان که دارای بافت آکسیولیتی و واریولیتی هستند، پر رنگ ترند اما شفافیت کمتری دارند. از این ویژگی ها می توان به صورت کاربردی در تراش و فرآوری آگات ها استفاده کرد. <br /><em> </em>