اجرای هنرهای عمومی در پیاده راه های ساحلی، بستری جهت ارتقا کیفیات بصری و زیباشناختی نمونه موردی: پیاده راه های ساحلی شهری در بندر بوشهر

Abstract

بزرگترین معضلی که می توان در پیاده راه های ساحلی شهر بوشهر نام برد عدم وجود غنای بصری و المان ها و جنبه های زیباشناختی ساحل می باشد. فضاهای پیاده به عنوان یکی از مهمترین بسترهای زندگی اجتماعی انسان، نقشی کلیدی در تقویت تعاملات اجتماعی و ارتقاء حس تعلق و دلبستگی به شهر و زندگی شهروندی ایفا می نمایند. پژوهش حاضر بر روش تحلیلی توصیفی استوار است. با استفاده از ابزار پرسشنامه که بین 024 نفر، از هر دو جنسیت مرد وزن و با دامنه سنی 51 تا 56 سال و گروه ها و طبقات مختلف اجتماعی به صورت نمونه تصادفی به عمل آمد که بعد از تکمیل پرسشنامه ها، در نهایت 083 پرسشنامه که واجد ارزش های کامل اطلاعاتی بود انتخاب گردید و داده ها از طریق نرم افزار <span style="font-family: Minion Pro;"><span lang="EN-GB">ssps</span></span><span lang="FA"> مورد تحلیل قرار گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات میدانی از طریق ابزار پرسشنامه، روابط بین متغیرهای پژوهش از طریق آماره های توصیفی (جداول فراوان، نمودارها و ...) و آماره های استنباطی (آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن) مورد بررسی قرارگرفته است. یافته ها نشان می دهد که بین هنرهای اجرایی و ارتقا بصری زیبا شناختی پیاده راه های ساحلی شهر بوشهر رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد، به طوری که 6/39 درصد شهروندان اجرای هنری در پیاده راه های ساحلی شهر بوشهر را جهت ارتقا کیفی بصری و زیبا شناختی از متوسط تا خیلی زیاد ارزیابی نموده اند. با بررسی و تحلیل های انجام شده هنرهای عمومی به ارتقای کیفیات بصری و زیبایی شناسانه پیاده راه های ساحلی کمک شایانی کرده و در نتیجه ارتقای فعالیت های اجتماعی و گرایش به استفاده از این گونه فضاها را سبب خواهد شد. </span>