تاثیر دو نوع هورمون بر تولید برگ های حاوی پایه جوانه در روش باززایی مستقیم گیاه چغندرقند

Abstract

به­منظور مطالعه­ی سطوح هورمونی مناسب برای تولید برگ­های حاوی پایه جوانه در روش باززایی مستقیم در گیاه چغندرقند، یک آزمایش فاکتوریل 2×4×4 با 32 تیمار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و در هر تکرار 10 ریزنمونه انجام گرفت. از جوانه انتهایی گیاهچه­های 10روزه به­عنوان ریزنمونه استفاده شد. فاکتورها سطوح غلظتی هورمون­های بنزیل­آدنین (BA) (0، 1، 5/1، 2 میلی­گرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (NAA) (0، 5/0، 75/0 و 1 میلی­گرم در لیتر) و دو لاین چغندرقند SBSI-04) و (SBSI-02 بودند. پس از گذشت دو هفته، ریزنمونه­ها به محیط ثابت با ترکیب هورمونی NAA (1/0میلی­گرم در لیتر) و BA (25/0 میلی­گرم در لیتر) منتقل شدند. پس از سه هفته، تعداد جوانه­های تولیدی شمارش و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج این آزمون نشان داد که بیشترین جوانه تولیدی در لاین­های SBSI-04 و SBSI-02 به­ترتیب در سطوح هورمونی mg/l2 و mg/l 5/1 از بنزیل­آدنین (BA) تولید شدند. همچنین از نظر صفت تعداد جوانه به برگ، لاین SBSI-04 در سطح mg/l 2 و در مرتبه بعدی لاین SBSI-02 در سطح mg/l 5/1 هورمون BA بیشترین جوانه­ها را تولید نمودند. به­طورکلی لاین SBSI-04 بیشترین قابلیت القاء جوانه بر روی برگ را نشان داد ولی در مجموع هر دو ژنوتیپ برای باززایی بسیار مناسب تشخیص داده شدند.