چالش‌های دیوان کیفری بین‌المللی در پیگیری پرونده رئیس‌جمهور سودان: از مخالفت اتحادیه آفریقا تا عدم همکاری کشورهای عضو اتحادیه با دیوان کیفری

Abstract

پس از عدم موفقیت شورای صلح و امنیت اتحادیه آفریقا در تعلیق پرونده عمرالبشیر از سوی شورای امنیت، دیوان کیفری بین­المللی دومین حکم جلب عمرالبشیر را صادر می­کند. دیوان کیفری بین­المللی به موجب این حکم از دولت­های عضو اساسنامه رُم درخواست می‌کند که در دستگیری و تحویل عمرالبشیر با دیوان کیفری بین­المللی همکاری کنند. اتحادیه آفریقا در این شرایط به تلافی شکست در متوقف ساختن حکم دستگیری عمرالبشیر تصمیم می­گیرد؛ حداقل از دولت­های عضو بخواهد که در دستگیری و تحویل عمرالبشیر با دیوان کیفری بین‌المللی همکاری نکنند. این وضعیت باعث می­شود که عمرالبشیر بدون هراس از حکم دستگیری به کشورهای عضو اساسنامه از جمله؛ <em>چاد</em>، <em>کنیا</em> و ... مسافرت کند. از این رو موضع­گیری دولت­­های میزبان بر اولویت حفظ صلح و ثبات سودان و همین­طور الزام به تبعیت از دستورات اتحادیه آفریقا به لحاظ عضویت در آن اتحادیه، باعث شد تا دیوان کیفری بین­المللی از تمام ظرفیت­های موجود در اساسنامه برای مقابله با این وضعیت و اعمال صلاحیت خود در دستگیری عمرالبشیر استفاده کند و موضوع را به مجمع دولت­های عضو دیوان و شورای امنیت سازمان ملل گزارش دهد.