محافظه‎کاری شرطی در گزارشگری مالی

Abstract

محافظه­کاری، تمایل حسابداران به الزام درجۀ بالاتری از تأییدپذیری برای شناسایی اخبار خوشایند در مقایسه با اخبار ناخوشایند، معنا شده است. این مقاله براساس الگوی بال، کوتاری و والری (2013) به بررسی وجود محافظه­کاری شرطی در سود گزارش‎شدۀ شرکت­های پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. این الگو با استفاده از متغیرهای مالی اندازه، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام، اهرم، نوسان بازده سهام و متغیرهای سود غیرمنتظره و بازده غیرعادی، به بررسی عدم تقارن زمانی سود در گزارشگری مالی شرکت­های بورسی می­پردازد. در نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون داده­های ترکیبی بر 1140 سال­ ـ شرکت مربوط به سال­های 1384 تا 1391، شواهدی مبنی بر وجود واکنش نامتقارن سود نسبت به اخبار شرکت به‎دست نیامد. همچنین براساس الگوی بال و همکارانش (2013)، در گزارشگری مالی شرکت­های پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران، محافظه‎کاری شرطی وجود ندارد.