تورم، چرخه عملیاتی و نگهداشت وجه نقد

Abstract

راهبرد نگه‎داشت وجه نقد، توازنی میان منافع و هزینه‌های نگه‎داشت وجه نقد است. در سطح کلان، شرکت‌ها در واکنش به تورم راهبرد نگه‎داشت وجه نقد را تعدیل می‌کنند. در سطح خرد، چرخۀ عملیاتی بیان‎کنندۀ گردش جریان‎های وجه نقد شرکت است و عاملی مؤثر بر راهبرد نگه‎داشت وجه نقد به‎شمار می‎رود. این پژوهش به بررسی تورم و چرخۀ عملیاتی بر میزان نگه‎داشت وجه نقد شرکت­ها می­پردازد. برای این کار، 1264 سال ـ شرکت در سال­های 1385 تا 1392 از شرکت­های پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران، نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه از مدل آلمدیا، کمپل و ویسبچ (2004) بهره برده شد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد با افزایش تورم، میزان وجه نقد نگهداری‎شدۀ واحدهای تجاری کاهش می‌یابد و هنگامی که تورم به سطح خاصی برسد، میزان نگه‎داشت وجه نقد شرکت‌ها با افزایش تورم، افزایش می­یابد. همچنین هنگامی که چرخۀ عملیاتی افزایش یابد، میزان وجه نقد نگهداری‎شدۀ واحدهای تجاری کاهش می­یابد، با وجود این، هنگامی که چرخۀ عملیاتی به سطح خاصی برسد، میزان نگه‎داشت وجه نقد شرکت­ها تغییر نمی­کند.