بررسی تغییرپذیری زمانی نرخ نهایی و ارزش نهایی وجه نقد در شرکت‎های پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسی تغییرپذیری ارزش نهایی و نرخ نهایی وجه نقد طی زمان و مطالعۀ رابطۀ ارزش نهایی وجه نقد با ارزش اسمی آن است. نمونۀ آماری پژوهش از 101 شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دورۀ زمانی 1388 تا 1392 انتخاب شده است. آزمون فرضیه‎ها نیز به‎کمک روش حداقل مربعات تعمیم‎یافته، اجرا شده است. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد ارزش نهایی یک ریال وجه نقد، کمتر از ارزش اسمی آن است. همچنین بر اساس نتایج، نرخ نهایی ارزش وجه نقد، نرخی کاهنده است؛ به این معنا که ارزش نهایی یک ریال وجه نقد تحصیل‎شدۀ شرکت‎ها به موازات افزایش در میزان نگهداشت وجه نقد، کاهش می‎یابد. این موضوع را می‎توان با توجه به تئوری موازنه و تئوری نمایندگی توجیه کرد. در نهایت یافته‎ها نشان دادند ارزش نهایی وجه نقد با گذر زمان تغییر می‎کند.