رابطۀ خدا و انسان در ادبیات خداشناسی و عرفانی با تأکید بر آثار مولوی

Abstract

این مقاله با بررسی جایگاه خدا، انسان و عشق به‌عنوان بنیادیترین مفاهیم جهاننگری مولوی با اشاره‌ای به تاریخ قدسی نخستین تجربۀ دیدار خدا و انسان و پرسشگریهای دوران تاریخی معاصر در این باب آغاز می‌شود و موضوعهایی چون ماهیت، آغازگرى و ابتکار عمل، جایگاه شوق و محبت الهی و کارکرد و نقش شفقت و مهرورزی انسانی در رابطۀ خدا و انسان به شیوه‌ای تحلیلی دنبال میگردد. جستجوی دو جانبة خدا و انسان برای نزدیکی به یکدیگر و آغازگری رابطه از سوی خداوند، تقدم ارادة خداوند بر خواست آدمی، اشاره به محبت متقابل خدا و انسان و خاستگاه الهی عشق و همچنین نقش و کارکرد شفقت انسانی جهت برقراری ارتباط با خداوند، اجابت دعا، بخشایش الهی و مصونیت از قهر الهی ازجمله نتایج حاصل از این پژوهش است.