وزن در منظومۀ ترکی‌آذربایجانی «اصلی و کرم»

Abstract

مقالۀ حاضر به بررسی وزن در منظومۀ ترکی­ آذربایجانی «اصلی و کرم» می­پردازد. این داستان شفاهی، سینه به سینه در زبان عاشیق‌های آذری نسل‌ها را طی کرده­است. با بررسی وزن اشعار منظومۀ اصلی و کرم، روشن شد که اشعار این منظومه، وزن تکیه­ای- هجایی دارند و بر اساس نظریۀ وزنی <em>‌</em><em>هیز</em> (1981) قابل تبیین می‌باشند. وزن اشعار براساس تساوی هجاها نیست بلکه بسته به مکث (دوراق)‌هایی است که در فواصل منظم از هجاها تکرار می‌شوند. این اشعار در دو قالب <em>قوشما</em> و <em>گرایلی</em>­اند. موزون‌ترین زنجیرۀ هجایی آن‌ها، در قالب قوشما 3+4+4 است که شطرهای جفت آن به صورت 2+2 متقارنند. موزون‌ترین زنجیرۀ هجایی در قالب گرایلی 4+4 است که هردو شطر آن در تقارنند.