گونه ی ترانه در ادبیّات عامّه ی بختیاری

Abstract

فرهنگ شفاهی ایران زمین از فرهنگ های اقوام و گروه های اجتماعی آن تشکیل شده است این فرهنگ <br />ننی و ماندگار برای انسان از زادن تا مردن حرف دارد. نم ها، شادی ها، آرزوها و آرمان های او را در بر <br />می گیرد. آنچه انسان از آن خشنودتر خواهد شد شادی و سروری است که از راه کار، زندگی و امور <br />فرهنگی و اقتصادی خودش دریافت می کند. این شادی یا شادمانه سرایی را در گونه ها )ژانرهای( ادبیات <br />مردمی )فولکلور( او می توان دید. بررسی و تحلیل درونی و محتوایی این گونه ها کار متخصصان فرهنگ <br />توده یا مردم است. <br />کارکرد و نقش شادیانه ها در افزایش بهره وری، تولید، امنیّت روحی و روانی فرد و جامده، ارتباط <br />اجتماعی و انتقای میراث فرهنگی و نیرمادی اقوام ایرانی در این حوزه ارزش و اعتبار علمی والایی دارد. در <br />این بین فرهنگ مردم بختیاری زبان ایران در گستره ی جغرافیایی قابل توجهی که از زاگرس میانی برخاسته <br />است مورد توجه این نوشتار است. در این نوشتار با رویکرد متن شناسی و تحلیل درونی و کارکردهای <br />فرهنگی ه اجتماعی این گونه های ادبی بررسی و مورد کاوِش علمی قرار خواهد گرفت. ترانه ها و نغمه های <br />کار، لالایی و ... مواد اصلی این تحقیق را تشکیل می دهند. در پایان رمن بررسی گونه ی ترانه در ادب <br />محلی بختیاری، بخش قابل توجّهی از متن های فولکلوری گردآوری، ارایه و بررسی خواهد شد.