برآورد ارزش‌افزودة بالقوة زیربخش‌های کشاورزی ایران (مقایسة رهیافت‌های نوین و مرسوم)

Abstract

برآورد ارزش افزوده بالقوه زیربخش‌های کشاورزی و شکاف آن با مقادیر بالفعل، نقش مهمی در تنظیم سیاست‌های مرتبط با رشد بخش ایفا می‌کند. هدف اصلی در این مقاله تخمین ارزش افزوده بالقوه زیربخش‌های کشاورزی ایران بوده است. به این منظور از فیلترهای هودریک پرسکات، باکستر کینگ و کریستیانو فیتز جرالد و آمار سالانه برای دوره زمانی 1370 الی 1393 استفاده شد. پس از برآورد ارزش افزوده بالقوه و محاسبه شکاف آن با مقادیر بالفعل، به بررسی اثر مقدار تولید، قیمت، تسهیلات و یارانه بر شکاف ارزش افزوده در زیربخش‌ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که ارزش افزوده بالقوه در دوره زمانی مورد بررسی اختلاف فاحشی با مقدار بالفعل دارد و در اکثر مواقع بیشتر از آن است. این امر نشان‌دهنده ظرفیت‌های بلااستفاده بخش کشاورزی است. نتایج حاصل از تحلیل‌های رگرسیونی نیز نشان داد که در زیربخش‌های دامپروری و شیلات میزان تولید اثر معنی دار و مثبتی بر شکاف دارد. در پایان، توجه بیشتر به تأمین زیرساخت‌ها و اعتبارات مورد نیاز جهت استفاده از ظرفیت‌های بالقوه زیربخش‌های مختلف پیشنهاد شد.