برآورد تمایل به پرداخت برای جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی با استفاده از روش آزمون انتخاب

Abstract

رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای خدمات شهری موجب گسترش حوزه شهری و فشار زیاد بر اراضی کشاورزی برای تغییر کاربری شده و آثار سوء زیست‌محیطی را در پی داشته است. در سال‌های اخیر نگرانی‌ها در ارتباط با آثار سوء زیست‌محیطی فعالیت‌های تولیدی افزایش پیدا کرده است. از این رو باید روش‌های اصولی در مدیریت منابع زمین اتخاذ شود که بتواند بین ارزش‌های زیست‌محیطی و ارزش افزوده‌ اقتصادی توازن برقرار کند. در این مطالعه با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از 104 نفر از ساکنان نقاط شهری و روستایی شهرستان سیاهکل و به کارگیری روش آزمون انتخاب، ارزش منافع غیراستفاده‌ای زمین‌های کشاورزی با توجه به سناریوهایی برآورد شد. نتایج این مطالعه نشان داد که افراد تمایل به پرداخت بیشتری برای زمین‌های باغ و شالیزار نسبت به پیش فرض مدل، که زمین دیم می‌باشد، دارند. همچنین نتایج مدل تمایل به پرداخت بیشتر را برای حفظ باغ‏ها نسبت به شالیزارها نشان داد. براساس نتایج، متوسط تمایل به پرداخت برای حفظ شالیزار و باغ به ترتیب 99/28977 و 53/42732 میلیون ریال برای هر خانوار در هکتار در سال به دست آمد.