مشکلات ارتباط تحقیق و ترویج و ساز و کارهای ارتباطی ممکن

Abstract

ارتباط تحقیق و ترویج کشاورزی همواره از جمله مهمترین مباحث مطرح در ادبیات ترویج و توسعه کشاورزی بوده است. به نظر می‌رسد انعکاس به مراتب بیشتر این موضوع در متون ترویج نسبت به تحقیقات حکایت از آن دارد که متخصصان ترویج ضرورت ارتباط تحقیق و ترویج کشاورزی را به صورتی جدیتر احساس کرده‌اند. در همین حال مطالعات مختلف نشان می‌دهد که پاره‌ای از مشکلات مانع ارتباط ایده‌آل تحقیق و ترویج هستند. از جمله شاخصترین این مشکلات می‌توان به مواردی از قبیل اهمال در ایجاد توازن مؤثر میان تحقیقات کشاورزی از یک سو و ترویج و آموزش کشاورزی از سوی دیگر، کوتاهی در شناخت نیاز به ابتکار عمل ترویج در حفظ حلقه‌های ارتباطی با تحقیقات، تعداد ناکافی متخصصان موضوعی در تشکیلات ترویج به جهت کمی و کیفی و شکاف فرهنگی بین محققان و مروجان کشاورزی اشاره کرد. از میان مهمترین ساز و کارهای ارتباطی نیز می‌توان از یکپارچگی سازمانی تحقیق و ترویج، ایجاد واحدهای رابط، مشارکت محققان ارشد در آموزش حین‌خدمت کارکنان ترویج، ایجاد یک واحد تشکیلاتی مشترک، انجام آزمایشهای سطح مزرعه به صورت مشترک، مکان مشترک برای دو نهاد و جابه‌جایی ادواری کارکنان تحقیق و ترویج نام برد.