شناسایی مدل مناسب پیش بینی پذیرش مدیریت پایدار منابع آب زراعی در بین گندمکاران شهرستان اهواز

Abstract

هدف اساسی پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی مدلهای نشر، ساختار مزرعه (اقتصادی) و تلفیقی در زمینه پذیرش مدیریت پایدار منابع آب زراعی و دستیابی به مدل بهینه در پیش‌بینی رفتار پذیرش کشاورزان است. روش تحقیق توصیفی و همبستگی بوده و از تکنیک تحلیل ممیزی استفاده شده است. در این تحقیق تعداد نمونه مورد نظر از بین گندمکاران شهرستان اهواز در سال 1387 با استفاده از فرمول کوکران (110= نمونه و 1370= جامعه مورد مطالعه ) تعیین و از طریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب گردید. براساس نتایج حاصل از مطالعه با استفاده از آزمون F و کروسکال والیس مشخص شد که ویژگیهای افراد نظیر سن، سطح تحصیلات، دانش فنی، درآمد، عملکرد محصول ، دانش و نگرش مدیریت پایدار منابع آب در بین افرادی که برحسب سطوح پذیرش مدیریت پایدار منابع آب زراعی در سطوح مختلفی قرار داشتند، دارای اختلاف معنی‌داری بود. در قیاس سه مدل نشر، ساختار مزرعه و تلفیقی(جامع) در زمینه پیش‌بینی گروهی که به میزان بسیار بالا مدیریت پایدار منابع آب زراعی را پذیرفته‌اند، مدل جامع از قدرت پیش‌بینی بالاتری نسبت به مدل نشر و ساختار مزرعه برخوردار بوده است. بنابراین، نهادهای دولتی و خصوصی که در اشاعه راهبردهای مدیریت منابع آب کشاورزی فعالیت می‌نماید، با در نظر گرفتن شاخصهای مدل تلفیقی می‌توانند احتمال پذیرش را تا حد قابل قبولی افزایش دهند. طبقه‌بندی JEl : Q56