<a href=" http://aep.journals.pnu.ac.ir/article_1968_219.html "> رابطه نگرش به زمان با بهزیستی روانشناختی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان
(ندگان)پدیدآور
رشید, خسرویارمحمدی واصل, مسیبفتحی, فرشتهنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
این پژوهش با هدف بررسی وضعیت نگرش به زمان و بررسی رابطه ابعاد ششگانه آن (گذشتهنگر مثبت و منفی، حال نگر مثبت و منفی و آیندهنگر مثبت و منفی) با بهزیستی روانشناختی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان انجام شده است. این پژوهش، از نوع پیمایشی است که برای انجام آن از پرسشنامه سود برده شده است. جامعه آماری پژوهش همه دانشآموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهر همدان در سال تحصیلی 92-1391 بودند. نمونه پژوهش 1200 نفر از دانشآموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهر همدان بودند که بهصورت نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه نگرش به زمان میللو و وورل و فرم 42 سؤالی پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و همکاران میباشد. جهت تحلیل دادههای پژوهش از ضریب همبستگی و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد که دانشآموزان بیشتر آیندهنگر مثبت هستند و بهطورکلی بیشتر نگرشهای مثبت نشان میدهند تا منفی. همچنین مشخص شد بین بهزیستی روانشناختی با نگرش به زمان و بین پیشرفت تحصیلی با نگرش به زمان ارتباط معناداری وجود دارد. بر اساس یافتهها میتوان گفت که نگرش دانشآموزان به زمان میتواند پیشبینی کننده خوبی برای بهزیستی روانشناختی آنان و پیشبینی کنندهی ضعیف وضعیت تحصیلی آنان باشد؛ بنابراین با رشد و بهبود نگرشهای مثبت در دانشآموزان میتوان انتظار افزایش بهزیستی روانی آنان را داشت.
کلید واژگان
کلیدواژهها: نگرش به زمانبهزیستی روانشناختی
پیشرفت تحصیلی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2014-12-221393-10-01




