ارزیابی نقش کانال اعتبارات بر تولید طی دوره‌های رکود و رونق در اقتصاد ایران

Abstract

مطالعات تجربی به مدل‌سازی مکانیسم انتقال پولی و نقش کانال اعتبارات به‌صورت متقارن در دوره‌های مختلف چرخه‌های تجاری می‌پردازند؛ اما ازآنجایی‌که درجه عدم تقارن اطلاعات و چسبندگی اطلاعات در دوره‌های مختلف تجاری، با توجه به وضعیت اقتصاد هر کشور متفاوت است؛ لذا ارزیابی کانال اعتبارات با استفاده از روش‌های غیرخطی ضروری به نظر می‌رسد. این پژوهش با استفاده از اطلاعات سری زمانی اقتصاد ایران به ارزیابی نقش کانال اعتبارات بر تولید توسط مدل خود رگرسیون برداری با امکان تغییر رژیم مارکوف (MS-VAR) و با استفاده از داده‌های فصلی طی سال‌های 1369 تا 1395 می‌پردازد. به‌طورکلی می‌توان این نتیجه را مطرح نمود؛ در دوره رونق تکانه مثبت سیاست پولی باعث افزایش تولید در حدود 3/0 درصد شده، سپس تا انتهای سال اول کاهش‌یافته و مجدداً در فصل پنجم در حدود 1/0 درصد افزایش‌یافته و درنهایت این اثر به‌تدریج از بین می‌رود. اثر این تکانه در دوره رکود باعث افزایش تولید در حدود 1/0 درصد شده و سپس تا انتهای سال اول کاهش‌یافته و در فصل پنجم مجدداً در حدود 05/0 درصد افزایش‌یافته و درنهایت این اثر به‌تدریج از بین می‌رود. همچنین در دوره رونق تکانه اعتبارات باعث افزایش تولید در حدود 25/0 درصد شده و سپس کاهش می‌یابد. ولیکن در دوره رکود تکانه اعتبارات بر تولید بی‌اثر است. نتایج فوق بیانگر فعال بودن کانال اعتبارات در دوران رونق و غیرفعال بودن آن در دوران رکود است. همچنین اثرگذاری سیاست پولی بر تولید از طریق کانال اعتبارات در دوران رونق بیشتر از دوران رکود است.