بررسی اثر افزایش نرخ ارز بر متغیرهای عمده¬ی اقتصاد کلان ایران در چهارچوب یک الگوی اقتصادسنجی کلان ساختاری

Abstract

در این تحقیق به بررسی اثر افزایش نرخ ارز (شوک ارزی) بر متغیرهای عمده اقتصاد کلان (رشد اقتصادی، نرخ تورم و نرخ بیکاری) در چهارچوب یک مدل اقتصادسنجی کلان ساختاری پرداخته شد. نتایج دال بر آن است که در حالت افزایش تدریجی نرخ ارز، اثرات زیان­بار افزایش نرخ ارز بر متغیرهای عمده­ی اقتصاد کلان، کمتر از حالتی است که نرخ ارز به یک­باره افزایش یابد زیرا در حالت افزایش تدریجی، اقتصاد بهتر می­تواند خود را تعدیل نماید ولی در حالت افزایش یک­باره، در سال­های نخست شوک، اقتصاد سرعت و قدرت تعدیل و مقابله با این شوک را ندارد و برای تعدیل به زمان نیاز دارد. در سناریوی اول که نرخ ارز یک­باره در سال 1388 افزایش می­یابد، نرخ تورم در سال اول شوک به 6/21 درصد و نرخ رشد اقتصادی به 7/4 درصد و نرخ بیکاری نیز به 6/8 درصد می‌رسد. طبق سناریوی دوم، قیمت نرخ ارز به­صورت تدریجی طی 5 سال افزایش می یابد، در سال اول شوک تدریجی نرخ تورم به 2/17 درصد و نـرخ رشـد تولید به حدود 99/4 درصد می‌رسد و نـرخ بیکاری تغییر چندانی نمی‌کند و به 4/7 درصـد می­رسد.