ارزیابی تناسب اراضی منطقه هوراند با استفاده از روش نقطه‌ ایده آل برای جو آبی

Abstract

<strong><span lang="FA" dir="RTL">یکی از بهترین سیاست‌های کشاورزی، ارزیابی تناسب زمین‌های قابل کشت و پتانسیل تولید آن­ها به منظور پشتیبانی و حمایت از کاربری‌های فعلی و آتی است؛ بنابراین مدل­سازی پتانسیل تولید از اهمیت زیادی برخوردار می­باشد. در این تحقیق از نقطه ایده­آل برای مدل­سازی تولید جو آبی در بخشی از اراضی شهرستان هوراند استفاده شد. برای این منظور تعدادی از ویژگی­های خاک و زمین­نما با بررسی منابع انتخاب و میزان وزن آن­ها در تولید جو آبی توسط کارشناسان محلی معین گردید. به منظور استنتاج تناسب اراضی برای جو بر اساس نقشه­برداری نقطه ایده­آل، لایه‌های نقشه وزن­دار شد و به­عنوان داده‌های ورودی به‌کار گرفته گردید و نهایتا نقشه تناسب اراضی جو به صورت مقیاس پیوسته متغیر از صفر (نامناسب) تا یک (کاملا مناسب) تهیه شد. برای مقایسه نتایج حاصل از کاربرد روش‌ نقطه ایده­آل از عملگر ترکیب استفاده شد. نتایج نشان داد که 86/48 درصد از منطقه مورد مطالعه دارای درجه تناسب بین ۵/0 تا ۶/0 می­باشد، بنابراین در منطقه مورد مطالعه مکان‌های مناسب زیادی برای تولید جو یافت شد. تطابق نقشه کلاس­های تناسب اراضی حاصل از نقطه ایده­آل با نقشه تولید واقعی بیش از 90% است؛ همچنین ضریب تبیین محاسبه­شده از رابطه بین شاخص اراضی محاسبه­شده با روش ایده­آل 88/0 بوده که</span><span lang="FA" dir="RTL">در سطح احتمال 5 درصد معنی­دار است؛ بنابراین نقطه ایده­آل نتایج نسبتا دقیقی را حاصل می­کند؛ زیرا اثرات ویژگی‌هایی را که ارزش نزدیک به حداقل و حداکثر از نقطه ایده­آل را دارند را به حساب می‌آورد. </span></strong>