موانع بازدارندة اجرای مهندسی مجدد تعاونی‌های تولید کشاورزی شهرستان اهواز

Abstract

هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی عوامل مؤثر در عدم اجرای مهندسی مجدد تعاونی‏های تولید کشاورزی شهرستان اهواز بوده است. جامعة آماری این پژوهش را اعضای تعاونی‌های تولید کشاورزی شهرستان اهواز به تعداد 920 نفر تشکیل داده‏اند که با استفاده از فرمول کوکران 120نفر به عنوان نمونه تعیین و به روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای انتخاب شدند. روایی ابزار تحقیق از طریق پانل متخصصان و پایایی آن از طریق محاسبة ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد. این ضریب برای کلیة بخش‏ها بالاتر از 7/0 به دست آمد. به منظور سنجش موانع مهندسی مجدد، 16 گویه مطرح و بر اساس دیدگاه افراد ارزیابی شدند. بر پایة نتایج، گویه‏های کمبود منابع مالی جهت اجرای مهندسی مجدد، نبود آموزش‌های صحیح و درک مناسب از مهندسی مجدد و عدم پشتیبانی مدیریت در اولویت اول تا سوم قرار گرفتند. در ادامه، موانع مهندسی مجدد در تعاونی‌های کشاورزی شهرستان اهواز بر اساس نتایج تحلیل عاملی مشخص شدند که بر این پایه،عامل اول با مقدار ویژة 095/2 به تنهایی تبیین‏کنندة 093/13 درصد واریانس کل بوده است. به طور کلی، شش عامل در مجموع 466/65 درصد کل واریانس را تبیین کردند. این شش عامل عبارت‏اند از: عدم فعالیت‌های حمایتی، فقدان فعالیت‌های آموزشی و انگیزشی، موانع مدیریتی، فقدان برنامه‏محوری و مشتری‌مداری، موانع مالی و عدم عضویت‏مداری.