میزان موفقیت درمان جااندازی انواژیناسیون با دست از طریق شکم در کودکان تحت گاید سونوگرافی

Abstract

<strong>مقدمه:</strong>انواژیناسیون، شایع‌ترین اورژانس شکمی و دومین علت شایع انسداد روده در کودکان کمتر از دو سال است که تأخیر در تشخیص و درمان مناسب آن می‌تواند خطرناک و حتی کشنده باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان موفقیت درمان جااندازی انواژیناسیون با دست از طریق شکم، در اطفال تحت گاید سونوگرافی بود.<br /> <strong>شیوه مطالعه:</strong> این مطالعه به صورت مقطعی و پس از اعمال معیارهای خروج، بر روی کودکان مبتلا به انواژیناسیون قطعی انجام شد. بدین منظور، 20 کودک جهت مطالعه انتخاب شدند. متغیرهای زمینه‌ای و نتیجه نهایی درمان بررسی و با تمام بیماران با یک روش مشخص برخورد گردید. در صورت موفقیت‌آمیز بودن رفع انواژیناسیون، هر بیمار تا یک هفته پس از درمان مورد پیگیری قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون χ² در نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.<br /> <strong>یافته‌ها:</strong>نسبت ابتلای دختران به پسران، 11.9 و میانگین سنی بیماران، 20.5 ماه بود. محل انواژیناسیون 7 نفر در کولون صعودی، 4 نفر در کولون عرضی، 7 نفر در خم کبدی و 2 نفر در خم طحالی قرار داشت. میزان موفقیت 65 درصد بود و از نظر جنسیت، در 6 دختر و 7 پسر مشاهده شد. 6 نفر از کودکانی که محل انواژیناسیون آن‌ها کولون صعودی، 6 نفر خم کبدی و 1 نفر کولون عرضی بود، جااندازی موفقی داشتند.<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> جااندازی با دست تحت گاید سونوگرافی، روش مناسبی در درمان انواژیناسیون می‌باشد، اما انجام مطالعات بزرگ‌تر با حجم نمونه بیشتر جهت بررسی عوارض احتمالی و میزان عود، ضروری به نظر می‌رسد.