ارتباط سطح پلاسمایی 25 هیدروکسی ویتامین D3 و فریتین پلاسما در کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور

Abstract

<strong>مقدمه:</strong>بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور با مکانیسم‌های متعددی مستعد کاهش تراکم استخوان هستند، با توجه به نقش مهم ویتامین D در مینرالیزاسیون استخوان‌ها به بررسی کفایت این ویتامین و ارتباط آن با سطح فریتین پلاسما در کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور پرداخته شده است.<br /> <strong>شیوه مطالعه:</strong> این مطالعه مقطعی از نوع مطالعه توصیفی-‌تحلیلی می‌باشد که بر روی 100 بیمار 8 تا 18 ساله مبتلا به تالاسمی ماژور انجام گرفت. در افراد مورد مطالعه سطح سرمی <span dir="ltr"> 25-OH Vit D </span> و فریتین با استفاده از آزمون الایزا اندازه‌گیری شد.<br /> <strong>یافته</strong><strong>‌</strong><strong>ها:</strong> در این مطالعه 86% از کودکان و نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور مقادیر پایینی از ویتامین 30ng/dl>) D) داشتند. میانگین سطح سرمی ویتامین D و فریتین پلاسما در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب، <span dir="ltr"> 16±11.9 ng/dl</span>و <span dir="ltr">(3617.5±1319.8 mg/dl)</span> بود که بین این دو متغیر، رابطه معنی‌دار به صورت معکوس وجود داشت. (0.05=P) میانگین سطح سرمی فریتین در گروه با ویتامین D، پایین<span dir="ltr">) </span><span dir="ltr">0ng/dl></span>3)<span dir="ltr"> 3747.3±1304.4 </span>و در گروه با ویتامین D کافی،<span dir="ltr">(30ng/dl<)</span> 1159.5±2820.2 بود.<br /> <strong>نتیجه</strong><strong>‌</strong><strong>گیری:</strong> کمبود ویتامین D در کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور شایع می‌باشد. جهت پیشگیری از عوارض اسکلتی ناشی از کمبود این ویتامین لازم است پروتکل‌‌های جامعی جهت پایش کفایت این ویتامین و پیشگیری و درمان کمبود ویتامین D در کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور تدوین شود و با استفاده منظم شلاتورهای آهن از عوارض ناشی از افزایش بار آهن از جمله عوارض استخوانی پیشگیری شود.