تأثیر گذشت شاکی در فرآیند دادرسی و تعیین مجازات

Abstract

گذشت از تعقیب یا اعمال مجازات حقی است که بر اساس قانون متعلق به زیان دیده از جرم، وراث یا نماینده قانونی اوست و قانون‌گذار آن را جهت ترغیب بزهکار به اعاده وضع به حالت قبل از وقوع جرم به عنوان یک جهت مخففه، هم قبل از صدور و قطعیت حکم و هم بعد از آن پیش‌بینی نموده است، لیکن میزان تأثیر آن در روند دادرسی و تعیین مجازات به نوع جرم از حیث قابل گذشت بودن یا غیر قابل گذشت بودن بستگی دارد، چنان‌که در جرائم قابل گذشت، گذشت شاکی در هر مرحله‌ای سبب توقف رسیدگی یا اجرا خواهد شد، اما در جرایم غیر قابل گذشت تأثیر این سبب در مراحل مختلف فرآیند کیفری و در فروض متعدد متفاوت است. در مقاله حاضر ضمن تعریف انواع جرائم قابل گذشت و غیر قابل گذشت و اشاره به مصادیق آن‌ها به تأثیر گذشت شاکی در هر یک پرداخته شده است.