تفسیر قرآن به سنّت در کلام امیرالمومنین علی(ع)

Abstract

<em>تفسیر قرآن به سنّت در مرحلة بعد از تفسیر قرآن به قرآن و در طول آن است و معیّت آن دو با هم، لازم و ملزوم است. یعنی حجّیّت قرآن به جهت اینکه کلام خداست، ذاتی است ولی حجّیّت سنّت را خداوند در قرآن تجویز فرموده است.</em> <br /><em>بدان جهت که نمی‌توان همه آیات قرآن را با خود قرآن تفسیر کرد که لازمه‌اش کفایت قرآن و عدم نیاز به سنّت و اهل بیت(ع) است، چاره‌ای جز رجوع به سنّت معصومین برای تفسیر قرآن نیست که آن، یکی از بهترین و ضروری‌ترین راه‌های شناخت قرآن و یکی از منابع تفسیر قرآن است. ولی از آنجا که بحث ما، بررسی روایت تفسیری علی (ع) است، لذا مقصود ما در این مقاله، احادیث تفسیری است که علی(ع) از پیامبر(ص) نقل می‌کند و آن اقسامی دارد که عبارتند از:</em> <br /><em>الف ـ تفسیر قرآن با تکیه بر فضیلت آیات.</em> <br /><em>ب ـ بیان مقصود و معانی کلمات و اصطلاحات.</em> <br /><em>ج ـ بیان مصداق (مصداق انحصاری، مصداق اکمل، یکی از مصادیق).</em> <br /><em>د ـ تفصیل مطالب و تبیین داستان‌های قرآنی.</em> <br /><em>هـ ـ بیان تأویل آیه.</em> <br /><em>و ـ بیان شأن نزول آیه.</em> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> تاریخ وصول مقاله: 8/4/1389. تاریخ تأیید نهایی: 6/5/1389. <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /><em>ز ـ بیان امور تاریخی و پیشگوئی آینده.</em> <br /><em>ح ـ تطبیق </em> <br /><em>ط ـ تمثیل و ... .</em>