اندازه گیری ریسک سیستمیک با استفاده از کسری نهایی مورد انتظار و ارزش در معرض خطر شرطی و رتبه‌بندی بانک‌ها
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
1.075 مگابایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله علمی
زبان مدرک
فارسیچکیده
ریسک سیستمیک به خطر شکست سیستم مالی یا شکست کل بازار اطلاق می‌شود. این ریسک می‌تواند از بی‌ثباتی یا بحران در مؤسسات مالی نشأت بگیرد و در اثر سرایت به کل نظام مالی انتقال یابد. به‌عبارتی ریسک سیستمیک به میزان به هم‌پیوستگی در یک سیستم مالی اشاره دارد جایی‌که شکست در یک نهاد مالی می‌تواند به بحران کل سیستم منجر شود. در مقاله حاضر به تخمین ریسک سیستمیک با استفاده از دو روش کسری نهایی موردانتظار و ارزش در معرض خطر شرطی با استفاده از مدلهای نوسان شرطی پویا در بین بانک‌های تجاری پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد در سنجش ریسک سیستمیک بین بانک‌های تجاری دو روش کسری نهایی مورد انتظار و ارزش در معرض خطر شرطی نتایج مشابه ارائه می‌کنند. پژوهش حاضر با استفاده از شاخص صنعت بانکداری و با بکارگیری مدلهای آستانهای خودهمبستگی برداری به تعریف یک آستانه به‌منظور مدل‌سازی بحران پرداخته است. پژوهش حاضر از این لحاظ نوآوری دارد که با استفاده از مدلهای اماری (الگوی همبستگی شرطی پویا یکی از روشهای مبتنی بر گارچ چند متغیره) و دادههای دردسترس به دنبال رتبه‌بندی بانک‌های تجاری با استفاده از دو رویکرد کسری نهایی مورد انتظار و ارزش در معرض خطر شرطی است
کلید واژگان
ریسک سیستمیککسری نهایی موردانتظار (MES)
ارزش در معرض خطر شرطی (COVAR)
مدل همبستگی شرطی پویا (DCC)
مدلهای آستانهای خودهمبستگی برداری
مدیریت نهادهای تامین مالی (بانک، بیمه، لیزینگ، تامین سرمایه، رتبه‌بندی اعتباری)
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2019-12-221398-10-01
ناشر
دانشگاه اصفهانUniversity of Isfahan
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه مدیریت مالی و بیمه ، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران تهران، بزرگراه جلال آل احمد، جنب پل گیشا، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، اتاق 130کارشناسی ارشد مالی-حقوق مالی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
شاپا
2383-11702383-1189
