تأثیر نوع بستر بر نشست کشتی چسب (Amphibalanus improvisus (L., 1758 در سواحل جنوبی دریای خزر

Abstract

کشتی‌چسب‌ها از جمله مهمترین و فراوان‌ترین جانوران چسبنده بسترهای سخت مخصوصاً در نواحی جزرومدی هستند. در این پژوهش تأثیر نوع بستر بر میزان نشست‌کشتی چسب Amphibalanus improvisus در طی یک سال به صورت ماهانه در منطقه بندر امیرآباد دریای خزر در سال 93-92 مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، پنج نوع بستر شامل پنل‌های PVC، چوب، پلکسی (شیشه پلاستیک) آغشته به عصاره کشتی‌چسب بالغ، پلکسی صاف و پلکسی خشن در ابعاد 10×10 سانتی‌متر انتخاب شد. پنل ها با 10 تکرار برای هر نوع بستر به صورت افقی در عمق یک متری از سطح آب قرار داده و ماهانه با بسترهای جدید جایگزین شدند. تعداد کشتی‌چسب‌های چسبیده شده بر روی هر بستر شمارش و سپس زیتوده (وزن خشک)، میزان رشد (وزن به ازای هر فرد) و میزان ماده آلی و غیرآلی نمونه‌ها در هر ماه ثبت و محاسبه شد. نتایج نشان داد که تراکم کشتی‌چسب‌ها بر روی پنل‌های PVC با اختلاف معنی‌داری بیشتر از دیگر بسترها است) 01/0(p<، همچنین بیشترین تراکم کشتی‌چسب‌ها در ماه آذر مشاهده شد. این در حالی است که در ماه بهمن در همه‌ی بسترها میزان نشست بسیار ناچیز بود. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین میزان رشد و کمترین نسبت ماده آلی به غیرآلی (گوشته به پوسته) در تابستان صورت گرفته است. نتایج آنالیز رگرسیونی نشان داد که دما عامل مهمی در رشد کشتی‌چسب‌هاست. نتایج این تحقیق علاوه بر اطلاعات پراکنش زمانی لارو کشتی چسب ها، در انتخاب جنس و نوع بستر مناسب در ساخت سازه‌های دریایی کاربرد فراوانی دارد.