تاثیر فرآوری حرارتی بر گوارش‌پذیری و ساختار میکروسکوپی دانه سورگوم

Abstract

<strong>زمینه مطالعاتی</strong>: فرآوری حرارتی دانه سورگوم باعث بهبود عملکرد آن در دستگاه گوارش می شود. <strong>هدف</strong>: این آزمایش به منظور تعیین تجزیه‌پذیری ماده خشک و پروتئین خام دانه سورگوم در شکمبه با استفاده از روش کیسه‌های نایلونی و سپس بررسی تغییرات ایجاد شده در سطح نانو مولکولی نمونه دانه سورگوم انجام گرفت.<strong> روش</strong> <strong>کار</strong>: نمونه خوراکی (فرآوری شده و خام) در زمانهای مختلف در شکمبه دو راس گوسفند دارای فیستولای شکمبه ای انکوبه شد. ساختمان نانو مولکولی تیمارها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی و تصاویر تهیه شد. داده ها با استفاده از طرح کاملا تصادفی با نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.<strong> نتایج</strong>: فرآوری به روش پرک با بخار باعث افزایش عددی تجزیه پذیری (PD) ماده خشک شد هر چند معنی دار نبود. تجزیه پذیری پروتئین خام در هر سه روش فرآوری (پرک با بخار، تفت دادن و مایکروویو کردن) به طور معنی داری کاهش یافت. <strong>نتیجه گیری نهایی</strong>: تصاویر گرفته شده با میکروسکوپ الکترونی نشان داد که تعداد و اندازه‌ی سوراخ‌ها (با ابعاد نانو) در واحد سطح تیمارها با میزان تجزیه‌پذیری همبستگی بالایی دارد. تیمار پرک با بخار باعث ژلاتیناسیون بیشتری در گرانول‏های نشاسته شده است چرا که اندازه‏ی گرانول‏ها نسبت به تیمار کنترل و سایر تیمارها افزایش بیشتری داشته است که با نتایج آزمایشات هضمی که میزان تجزیه پذیری بیشتری را برای تیمار پرک با بخار نشان داده‌اند، مطابقت دارد. فرآوری پرک با بخار ویژگیهای تجزیه پذیری بهتری را نسبت به سایر تیمارها نشان می‏دهد و مقادیر بیشتری از مواد مغذی را در اختیار میکرو ارگانیسم ها قرار می‏دهد.