عملکرد اقتصادی جیره‌های فرموله شده با سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه در جوجه‌های گوشتی

Abstract

<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> خوراک مصرفی جوجه های گوشتی هم از لحاظ بهبود عملکرد و هم از لحاظ کاهش هزینه­های تولید فاکتور بسیار مهمی در صنعت طیور می­باشد. <strong>هدف: </strong>این مطالعه به منظور ارزیابی جیره­های حاوی سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه بر عملکرد و ارزش اقتصادی جوجه­های گوشتی انجام شد. <strong>روش کار: </strong>تعداد 1440 قطعه جوجه گوشتی 11 روزه سویه راس 308 به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار که شامل 3 سطح انرژی (100، 95 و 90٪ احتیاجات توصیه شده راس) و 4 سطح پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری (100،105، 95 و 90٪ احتیاجات) استفاده شد. <strong>نتایج:</strong> بررسی اثرات اصلی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف انرژی، تأثیر معنی­داری بر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه­ها نداشت، در حالی­که سطح 90٪ انرژی در جیره، باعث کاهش معنی­دار هزینه خوراک به ازای واحد وزن زنده شد. استفاده از سطح 90٪ اسیدهای آمینه به عنوان اثر اصلی در جیره باعث کاهش معنی­دار در افزایش وزن روزانه و هزینه خوراک گردید. در رابطه با اثرات متقابل انرژی و اسیدهای آمینه، جوجه­های تغذیه شده با جیره­های حاوی سطوح 100٪ انرژی و 95٪ اسیدهای آمینه، 95% انرژی و 100% اسیدآمینه و همچنین 95 و 90٪ انرژی و 105٪ اسیدهای آمینه بیشترین افزایش وزن روزانه بدن را دارا بودند. کمترین افزایش وزن بدن و همچنین کمترین هزینه خوراک، مربوط به تیمار دارای سطح 90٪ انرژی و اسیدهای آمینه بود. بین جیره­های حاوی 95٪ انرژی و 90٪ اسیدهای آمینه و جیره استاندارد از لحاظ عملکردی اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. در صورتی که استفاده از جیره با سطوح 95٪ انرژی و 90٪ اسیدآمینه، باعث کاهش معنی­دار هزینه خوراک گردید. <strong>نتیجه­گیری نهایی: </strong>به طور کلی می­توان بیان کرد که استفاده از سطح 95٪ انرژی به همراه سطح 90٪ اسیدهای آمینه، در جیره جوجه­های گوشتی از سویی بهترین عملکرد را به دنبال داشت و از سوی دیگر باعث کاهش نسبی در هزینه خوراک گردید.