بکارگیری روش های ممکن در تشخیص جنسیت ماهیان خاویاری پرورشی

Abstract

مدت زمان رسیدگی جنسی در جنس‌ها و گونه‌های ماهیان با هم متفاوت بوده و رسیدن به اولین باروری بر حسب جنس و گونه از چندماه تا چندین سال طول می‌کشد. در بین ماهیان، خانواده تاسماهیان برخلاف ماهیان استخوانی، دیر به بلوغ جنسی رسیده و تشخیص جنسیت آن‌ها در سنین پایین از طریق معاینه ظاهری غیر ممکن است. بکارگیری روش­های مختلفی جهت تشخیص جنسیت ماهیان خاویاری بعلت عدم امکان تشخیص جنسیت آنها در سنین پایین، ضروری بنظر می­رسد. زیرا با این کار از بروز زیان‌های مالی برای پرورش­دهندگان بابت هزینه دوره پرورش چندین ساله ماهیان نر به واسطه عدم تشخیص جنسیت جلوگیری به‌عمل می‌آید. لذا بسته به سن تاسماهیان، بکارگیری روش‌های مختلف از قبیل جراحی (بیوپسی)، لاپاراسکوپی، التراسونوگرافی و هورمونی جهت تشخیص جنسیت تاسماهیان الزامی است. تحقیقات صورت گرفته روی تاسماهیان نشان داده است که برای تعیین مراحل تکامل غدد جنسی در ماهیان خاویاری روش­های آندوسکوپی بعلت کم تهاجمی بودن و با القاء حداقل استرس به ماهی، یک روش کارآمد برای شناسایی جنس نر و ماده در سنین 3 سال به بالا می­باشد، ولی برای سنین 2 تا 3 سال روش جراحی با تکیه بر انجام بیوپسی به منظور انجام بافت­شناسی هرچند روشی تهاجمی است ولی مطمئن­ترین روش در شناسایی جنسیت بوده و سایر روش­ها بیشتر برای ماهیانی که از لحاظ جنسیت در مرحله بالای رسیدگی جنسی قرار دارند، مناسب می باشد.