آموزشی نوین در معماری مبتنی بر نظریه طراحی سریع از تخیل معمارانه

Abstract

در فرآیند بیان معماری، زمانی که یک ایده در ذهن خلق و با ابزار بیان معماری ترسیم می‌شود باید دارای کیفیتی باشد که از نظر تناسبات، ویژگی‌های حجمی، روابط فضایی و غیره قابل‌اجرا باشد. ضعف و کندی ترسیم یکی از موانع جریان خلاقه ذهن می‌باشد، برای این‌که دانشجو در اسکیس و طرح خود دست به ابتکار و خلاقیت بزند باید روش ارائه سریع، آسان، صحیح و در نهایت نظام‌مند را بداند؛ تا با اعتمادبه‌نفس و آرامش خاطر به ایده طرح و تکامل آن در فرآیند طراحی معماری بپردازد. این نوشتار در پی آن است تا معماران قادر به خلق الگویی مناسب جهت پاسخ‌گویی به قدرت تخیل و بهتر شدن فرآیند طراحی در کارهای آموزشی و حتی کارهای حرفه‌ای روزمره خود، باشند. جامعه آماری در این پژوهش دانشجویان معماری در درس بیان معماری 2 بوده، که حجم نمونه متشکل از یک گروه 54 نفری انتخاب شده از دانشگاه‌های مادر کشور به عنوان گروه کنترل و یک گروه 54 نفر از دانشگاه‌های متوسط کشور به عنوان آزمودنی می‌باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت روش نیمه آزمایشی است؛ زیرا در این تحقیق هم متغیر مستقل دست‌کاری می‌شود و هم گروه کنترل موجود می‌باشد. روش گردآوری اطلاعات در حوزه درک و بیان معماری از طریق منابع معتبر کتابخانه‌ای و بخش عملی آن در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد و در دو مرحله در طول ‌ترم از دانشجویان آزمودنی و در موازات آن دانشجویان گواه آزمون به عمل آمده است. نتایج حاصل از این پژوهش می‌تواند با تاکید بر نظریه طراحی سریع از تخیل معمارانه در آموزش معماری، به آموزشی نوین در روند طراحی معماری پرداخته و الگوی مناسب را جهت ارتقای سطح کیفی آموزش طراحی معماری ارائه نماید.