رهیافت های ارتقاء خلاقیت کودک در طراحی خانه

Abstract

از مهم ترین نیازهای هر جامعه، تعلیم و تربیت افرادی است که با اتکا به نیروی اراده و تعقل خویش، خلاقانه بیندیشند و به جای وابستگی و استفاده از دستاوردهای دیگران، خود مولد دانش، فناوری و فرهنگ مناسب برای زندگی مستقل در عصر دانایی باشند. یکی از ویژگی های انسان که پرورش آن می تواند در پیشرفت فرد در جامعه مؤثر باشد، خلاقیت است.<br />از آن جا که بهترین زمان برای تربیت و شکوفا کردن استعدادها دوره کودکی است، چگونگی رشد و پرورش نیروی خلاقیت در کودکان به عنوان یک نیاز بشری در تمام ابعاد زندگی آینده آنان مطرح است. بسیاری از نظریه های مربوط به خلاقیت، بر رابطه کودک و خانواده تأکید دارند. از آنجا که بستر رابطه کودک با افراد خانواده در خانه اتفاق می افتد، این مقاله برآن است تا به ارائه رهیافت هایی در طراحی خانه جهت ارتقاء خلاقیت کودکان بپردازد. روش تحقیق کمی- کیفی بوده است و از روش های مستقیم از جمله مصاحبه، مشاهده، پرسشنامه از 40 کودک در بازه سنی 3 تا 12 سال در اصفهان و روش های غیرمستقیم جمع آوری اطلاعات از جمله مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. همچنین شیوه تجزیه و تحلیل، توصیفی- تحلیلی است. براساس پژوهش انجام شده عوامل متعددی بر ارتقأ خلاقیت کودکان تأثیرگذار است. در میان این عوامل، خیال پردازی، کنجکاوی، بازی و مشارکت انتخاب شده که تأثیر آن ها در ارتقاء خلاقیت کودکان به تفصیل بیان می شود. یافته های تحقیق بیان م یدارد ارتباط فضاهای بسته با طبیعت، طراحی فضاهای گردهم آورنده و طراحی کنج در خانه می تواند در جهت ارتقاء عوامل مؤثر در خلاقیت و در نتیجه پرورش خلاقیت مؤثر باشد.