بررسی مقیاسه‌ای سازوکارهای تغییرات کاربری‌زمین شهری، موردکاوی: انگلستان، ایالات متحده آمریکا، هندوستان، ترکیه و ایران
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
827.1کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
امروزه در عمده شهرهای جهان، تهیه برنامه‌های کاربری زمین شهری به منظور ایجاد تعادل و تعامل در توسعه بخش‌های مختلف شهر امری ضروری به حساب می‌آید. چنین برنامه‌هایی با تکیه بر دانش برنامه‌ریزی شهری برای دوره‌های زمانی مشخص و معینی تعریف می‌شوند. دوره زمانی تعیین شده برای برنامه‌های توسعه، بعضاً سبب می‌شود این برنامه‌ها در طول مدت اجرای خود با چالش‌هایی مواجه شوند. مواردی که در زمان تهیه برنامه مطرح نبوده و یا با توجه به مقیاس گسترده برنامه از قلم افتاده‌اند از مهمترین چالش‌های تحقق پذیری برنامه‌های کاربری زمین محسوب می‌شوند. چگونگی مواجهه با این چالش‌ها بخش مهمی از برنامه‌ریزی توسعه فضایی را تشکیل می‌دهد. برخی از این چالش‌ها الزامات اعمال تغییراتی را در برنامه‌های مصوب، به ویژه در ارتباط با کاربری زمین مشخص می‌کنند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نظام مدیریت تغییرات کاربری زمین پس از تصویب برنامه‌های توسعه در کشورهای بیشتر و کمتر توسعه‌یافته و تحلیل قیاسی با شرایط کشور ایران، تدوین شده است. روش پژوهش آمیخته شامل روش کمی دربرگیرنده شیوه توزیع و تکمیل پرسشنامه میان متخصصین حوزه برنامه‌ریزی کاربری زمین و نیز روش کیفی شامل شیوه تحلیل محتوای اسناد مدیریتی تغییرات کاربری زمین درکشورهای مورد بررسی بوده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در هریک از اصول مرتبط با مدیریت تغییرات کاربری زمین شکاف میان سازوکارهای تغییرات کاربری زمین میان ایران و کشورهای مورد مطالعه به ویژه در زمینه رعایت قوانین محیط‌زیستی، مشارکت همگانی و دستیابی به همرایی میان کنشگران ذی‌نفع وجود دارد.
کلید واژگان
کاربری زمینمقایسهای
تغییر کاربری
برنامه‌ریزی شهری
توسعه فضایی
شماره نشریه
17تاریخ نشر
2017-02-191395-12-01
ناشر
دکتر مصطفی بهزادفرDr. Mostafa Behzadfar
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایرانشاپا
2008-50792538-2365
