پرورش ماهی آزاد دریای خزر( Salmo caspius ) با استفاده از آب لب شور دریای خزر از مرحله انگشت قد تا مرحله پیش پرواری

Abstract

ماهی آزاد دریای خزر یکی از گونه های تجاری، باارزش، رودکوچ و بومی دریای خزر است که نظر بسیاری از دانش پژوهان را به خود معطوف نموده است. این مطالعه به لحاظ معرفی یک گونه جدید به سیستم آبزی پروری کشور، از نظر تامین مولدین لازم ، تولید بچه ماهی به منظور پرورش در محیط های محصور و تولید ماهی آزاد در اراضی ساحلی با اهمیت است. برای انجام این تحقیق، از حوضچه های بتنی ۸ مترمکعبی با تراکم های 10 و 20 کیلوگرم در متر مکعب و با 3 تکرار استفاده گردید که این تحقیق بین سال های ۱۳۸۹ الی ۱۳۹۰ در پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی کشور انجام گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده در ۵ ماه پرورش ، میزان افزایش وزن ماهیان پرورشی در تیمار اول ( تراکم 10 کیلوگرم در متر مکعب )و تیمار دوم ( تراکم 20 کیلوگرم در متر مکعب ) در مقایسه با وزن اولیه ( 1/10 گرم ) به ترتیب 9/1953 و 1734درصد بوده که این اختلاف معنی دار بوده است (05/0<p). نرخ رشد ویژه ماهیان در دو تیمار یک و دو به ترتیب 37/1 و 32/1 درصد در روز بوده که این اختلاف معنی دار است (05/0<p). میزان ضریب چاقی اولیه (شروع تحقیق) و نهایی ( پایان آزمایش ) ماهیان در مجموع 07/1 و 12/1 محاسبه گردید. در ضمن ضریب تبدیل در تیمار اول معادل 82/0 تعیین شد. نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که پرورش ماهی آزاد در حوضچه های بتنی با آب لب شور با تراکم ذخیره سازی ۱۰ تا ۲۰ کیلو گرم در متر مکعب امکان پذیر بوده گرچه شاخص های رشد در تراکم ۱۰ کیلوگرم در متر مکعب بهتر بوده است. براساس نتایج تحقیق ، بهترین دما برای پرورش ماهی با شدت تغذیه مناسب بین ۱۵ تا ۱۷ در جه سانتی گراد می باشد. پس از دوره ۵ ماهه پرورش ، گروهی از ماهیان با راه اندازی سیستم برودتی در فصل تابستان پرورش یافتند که متوسط وزن ماهیان به ۷۰۰ گرم (حداکثر ۱۱۰۰ گرم) رسید. در ضمن با ترویج ماهیان پیش مولد به مزارع خصوصی حدود ۲۰۰ هزار عدد تخم چشم زده تولید شد. در مجموع حدود ۱۰ ٪ تلفات مشاهده شد که این تلفات منحصرا به انگل ایک ( <em>Ichthyophtirius multifiliis</em>) مرتبط بوده که درمان از طریق پرمنگنات پتاسیم و فرمالین انجام گرفت.