پراکنش و تراکم جمعیت آفات گلرنگ و دشمنان طبیعی آن‌ها در استان اصفهان

Abstract

<strong>چکیده </strong><br /> در این مطالعه تراکم جمعیت حشرات آفت و دشمنان طبیعی آن‌ها در 14 مزرعه منتخب در مناطق عمده‏ی کشت گلرنگ بهاره و تابستانه استان، با استفاده از روش‌های مختلف نمونه­برداری، ازجمله شمارش درجا، تور حشره‌گیری و پرورش حشرات کامل و بر اساس فنولوژی گیاه بررسی شد. در این تحقیق درمجموع 23 گونه آفت و 9 گونه دشمن طبیعی جمع‌آوری ‌شد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر می­باشند.<br /> الف) آفاتی که از قوزه تغذیه می‌کنند: <br /> <em>Acanthiophilus helianthi</em>, <em>Chaetorellia carthami </em>(Dip., Tephritidae); <em>Larinus flavescens</em>, <em>L. liliputanus </em>(Col., Curculionidae)<em>; </em><em>Oxycarenus palens</em>, <em>O.</em> <em>hyalipennis</em> (Hem., Lygaeidae) <em> </em><br /> گونه‌های 1 تا 4 از داخل قوزه و گونه‌های 5 و 6 از بیرون قوزه تغذیه می‌کنند. این حشرات به‌استثنای <em>C. carthami</em> در مناطق مختلف استان انتشار دارند. حداکثر درصد آلودگی قوزه ها به <em>A. helianthi</em>، <em>Larinus</em> spp. و <em>Oxycarenus</em> spp. به ترتیب در مناطق اصفهان (9/15)، آران و بیدگل (5/3) و اصفهان (12) بود.<br /> ب) آفاتی که از سایر اندام‌های گیاه تغذیه می‌نمایند:<br /> <em>Uroleucon compositae</em> (Hem., Aphididae)<em>; Neoaliturus fenestratus</em> (Hem., Cicadellidae); <em>Chromatomyia horticola</em> (Dip., Agromyzidae)<br /> این آفات در مناطق مختلف استان انتشار دارند. حداکثر آلودگی به این آفات به ترتیب در مناطق اردستان (300 عدد در 10 سانتیمتر انتهایی شاخه)، اصفهان (18 عدد در 100 تور) و اردستان (2/11 بوته آلوده در 10 کادر یک مترمربعی) بود.<br /> <strong>ج) دشمنان طبیعی آفات:</strong><br /> <em>Antistrophoplex conthurnatus</em> (Hym., Torymidae); <em>Bracon hebetor</em> (Hym., Braconidae); <em>Pachyneuron concolor</em> (Hym., Peteromalidae),<em>Lysiphlebus fabarum</em> (Hym., Braconidae); <em>Pachyneuron concolor</em> (Hym., Pteromalidae); <em>Coccinella septempunctata</em>,<em> Hippodamia variegate </em>(Col., Coccinellidae)<br /> گونه‌های 1 تا 3 پارازیتوئید مگس گلرنگ، گونه‌های 4 و 5 پارازیتوئید شته‌ها و گونه‌های 6 و 7 کفشدوزک‌های شکارگر شته‌ها می‌باشند. حداکثر تراکم جمعیت این سه گروه به ترتیب در مناطق اصفهان (20 عدد در 100 قوزه)، اردستان (5/3 عدد در 100 قوزه) و اردستان (16 عدد در 100 تور) بود.<br /> <br /> <strong> </strong>