اثر کلروتالونیل و فاموکسادون + سیموکسانیل در کنترل بیماری لکه‌موجی گوجه‌فرنگی در شرایط مزرعه

Abstract

اثر قارچ­کش­های کلروتالونیل (داکونیل 720 SC) و فاموکسادون + سیموکسانیل (اکویشن­پرو WG 5/52 درصد) در کنترل بیماری لکه­موجی گوجه­فرنگی در شرایط مزرعه مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار طی سال­های 90-1389 در کرج اجراشدند. کرت­های آزمایشیدر شروع مرحله گل­دهی با عامل بیماری تلقیح شدند. سم­پاشی کرت­های آزمایشی با مشاهده اولین علائم بیماری شروع و با فواصل زمانی 5، 7 و 10 روز از هم ادامه یافت. ارزیابی شاخص شدت بیماری (DSI) با استفاده از روش اصلاح شده هورسفال و بارات قبل از هر سم­پاشی و نیز 14 روز پس از آخرین سم­پاشی انجام گرفت.وزن میوه هر کرت توزین و تعداد میوه در بوته شمارش گردید. تجزیه واریانس مرکب داده­ها در دو سال پس از تبدیل به جذر، با نرم افزار SAS انجام و میانگین­ها به­روش آزمون چند دامنه­ای دانکن مقایسه شدند. مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) محاسبه گردید.نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری و عملکرد میوه اختلاف معنی­داری در سطوح یک و پنج درصد وجود داشت ولی در میانگین تعداد میوه اختلاف معنی­داری بین تیمارها وجود نداشت. مقایسه میانگین­های ارزیابی نوبت پنجم و مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری به طریق آزمون چند دامنه­ای دانکن نشان داد که داکونیل با مقدار مصرف سه لیتر در هکتار،و اکویشن­پرو با مقدار مصرف450 گرم در هکتار با کمترین میانگین بیماری برترین تیمارهای آزمایش بودند. این تیمارها به ترتیب 26/80 و 6/80 درصد نسبت به شاهد بدون سم­پاشی بیماری را کاهش دادند. در بررسی میانگین وزن میوه، داکونیل SC سه لیتر و اکویشن­پرو 450 گرم در هکتار به­ترتیب با کاهش خسارت به میزان 17/64 و 03/65 درصد نسبت به تیمار شاهد بیشترین تاثیر را اعمال نمودند.