واکاوی پدیده بدبینی تحصیلی دانشجویان آموزش از راه دور: شناسایی نشانگان و ابعاد به روش کیفی

Abstract

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی پدیده­ی بدبینی دانشجویان آموزش از راه دور، به‌منظور ایجاد یک چارچوب مفهومی و توسعه­ی مبانی نظری آن بود. روش: این پژوهش از نوع پژوهش­های کیفی است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. مشارکت­کنندگان در این پژوهش 18 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر تهران در مقاطع کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکتری تخصصی در سال تحصیلی 1396-1395 بودند. انتخاب مشارکت­کنندگان بر حسب تجربه و نیز آشنایی کلی با موضوع صورت گرفت. داده­ها از طریق مصاحبه، به روش هدایت کلیات و به‌صورت نیمه ساختاریافته، گردآوری شد و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. داده­ها با استفاده از روش تحلیل محتوای استقرایی در سه سطح باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که 54 نشانگر شناسایی شده در چهار بعد بدبینی نسبت به استاد، بدبینی نسبت به دانشگاه، بدبینی اجتماعی و بدبینی شخصیتی تبیین و دسته‌بندی شد. نتیجه­گیری: بدبینیتحصیلی دانشجویان یک عامل مهم و تأثیرگذار در شرکت و تکمیل دوره­های آموزش از راه دور است که نیازمند شناسایی و بررسی است.