بررسی تأثیر روش تدریس تفحّص گروهی بر رشد مهارت‌‌های اجتماعی دانش‌آموزان

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش روش تدریس تفحّص گروهی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان انجام شد. روش: در این پژوهش از روش شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. گروه آزمایش با روش تدریس تفحص گروهی، آموزش داده شد و گروه کنترل متغیری را دریافت نکردند. جامعه آماری، دانش‌آموزان دختر پایه‌ی اول متوسطه‌ی ناحیه 6 آموزش و پرورش مشهد بود. از میان آنان 51 نفر به روش تصادفی خوشه‌ای به‌عنوان شرکت‌کنندگان در پژوهش انتخاب شدند و سپس 26 نفر به روش تصادفی در گروه آزمایش و 25 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند و به پرسشنامه‌ی سنجش مهارت‌های اجتماعی ماتسون، راتاتوری و هلسل پاسخ دادند. ضریب پایایی این آزمون با استفاده از آلفای کرونباخ در پیش‌آزمون 79/0 و در پس‌آزمون 95/0 به‌دست آمد. یافته‌ها: داده‌های جمع‌آوری‌شده با کمک آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه و چند متغیره تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد میانگین گروه کنترل و آزمایش در پیش‌آزمون تفاوت چندانی ندارد، اما در پس‌آزمون، میانگین گروه آزمایش از گروه کنترل بیشتر بود و با کنترل نمره پیش‌آزمون، تفاوت مشاهده‌شده بین نمرات رشد مهارت‌های اجتماعی دو گروه آزمایش و کنترل معنادار بود (001/0 >P). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که آموزش با استفاده از روش تدریس تفحص گروهی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان به‌طور کلّی و مؤلفه‌ی مهارت اجتماعی مناسب، رفتار غیر‌اجتماعی، پرخاشگری و رفتار تکانشی، برتری‌طلبی و اطمینان زیاد به خود داشتن و رابطه با همسالان تأثیر داشته و سبب بهبود این مؤلفه‌ها شده است. لذا این پژوهش استفاده از الگوهای اجتماعی همچون روش تدریس تفحص گروهی را به‌منظور بهبود مهارت‌های اجتماعی پیشنهاد می‌کند.