مقایسه کارکردهای اجرایی در دانش‌آموزان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی با همتایان عادی

Abstract

هدف: پژوهش حاضر باهدف مقایسه کارکردهای اجرایی (زمان واکنش، بازداری پاسخ، توجه پایدار و حافظه کاری) در دانش‌آموزان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی با همتایان عادی انجام شده است. روش: این پژوهش یک مطالعه‌ی توصیفی از نوع علی- مقایسه‌ای است. جامعه­ی مورد مطالعه‌ی آن شامل کلیه­ی دانش‌آموزان پسر مقطع سوم و چهارم ابتدایی با و بدون اختلال ناتوانی در ریاضی شهر اهواز است. بر این اساس 30 نفر از دانش‌آموزان مقطع سوم و چهارم ابتدایی مرکز اختلالات یادگیری ناحیه 4 شهر اهواز به صورت نمونه هدفمند انتخاب و با 30 نفر از دانش‌آموزان عادی مقایسه شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از آزمون TOVA (به عنوان یک آزمون عملکرد مستمر) و خرده مقیاس حافظه ارقام وکسلر استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که کودکان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی نسبت به کودکان عادی عملکرد ضعیف‌تری در زمان واکنش، بازداری پاسخ، توجه پایدار و حافظه کاری داشتند و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش مبنی بر عملکرد ضعیف‌تر کودکان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی نسبت به کودکان عادی در کارکردهای اجرایی (زمان واکنش، بازداری پاسخ، توجه پایدار و حافظه کاری)، به نظر می‌رسد این ضعف منجر به مشکلاتی در تصمیم‌گیری و عدم قضاوت مناسب، مشکلات با نوآوری‌ها و تغییر، حواس‌پرتی و مشکلات در جنبه‌های مختلف حافظه می‌شود.