اثر حاد فعالیت ورزشی تناوبی در آب معتدل، گرم و سرد بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار و پپتید YY در زنان جوان دارای اضافه‌وزن

Abstract

<strong>سابقه و هدف: </strong>هنگام انجام فعالیت ورزشی در دمای محیطی بالاتر و یا پایین‌تر از دمای طبیعی بدن، حفظ دمای مرکزی بدن مستلزم افزایش هزینه انرژی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر حاد فعالیت ورزشی تناوبی در آب معتدل، گرم و سرد بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار و پپتید YYبود. <strong>مواد و روش­ها: </strong>در این پژوهش نیمه تجربی، 13 زن جوان دارای اضافه‌وزن به صورت تصادفی انتخاب شدند و سه جلسه فعالیت ورزشی تناوبی به مدت 40 دقیقه با شدت تقریبی 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در هر جلسه را در سه روز جداگانه در آب معتدل، گرم و سرد (به ترتیب در دمای ۲۵-۲۴، 5/37- 5/36 و 5/17-5/16 درجه سانتی‌گراد) انجام دادند. نمونه‌گیری خون، قبل و بلافاصله پس از هر جلسه انجام گرفت. <strong>یافته‌ها:</strong> سطح گرلین آسیل‌دار متعاقب فعالیت در آب معتدل، گرم و سرد کاهش معناداری یافت (05/0≥P). همچنین کاهش معنادار سطح این پپتید متعاقب فعالیت در آب سرد نسبت به آب گرم مشاهده شد (05/0=P)، اما بین آب معتدل- گرم و آب معتدل-سرد تفاوت معنادار نبود (05/0<P). سطح پپتید YY نیز متعاقب فعالیت در آب معتدل، گرم و سرد افزایش معناداری یافت (05/0≥P) و این افزایش در آب سرد نسبت به آب معتدل بالاتر بود (04/0=P)، اما بین آب سرد- گرم و معتدل-گرم تفاوت معنادار نبود (05/0<P). <strong>نتیجه‌گیری:</strong> به نظر می‌رسد انجام فعالیت ورزشی در آب (مستقل از درجه حرارت آب) به‌ترتیب به‌واسطه کاهش و افزایش سطح هورمون‌های اشتها آور و ضد اشتها منجر به کاهش اشتها پس از فعالیت ورزشی می‌شود، اما از آن‌جا که دامنه این تغییرات در آب سرد بیش‌تر بود، انتظار می‌رود که اثرات ضد اشتهایی فعالیت در آب سرد شدیدتر باشد.