تأثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری و بهبود تعادل در دانشجویان دختر

Abstract

<strong>سابقه و هدف:</strong> ناهنجاری<strong> </strong>اسکولیوزیس انحنای جانبی ستون فقرات همراه با چرخش مهره­ای است و بدشکلی سه بعدی ستون فقرات و مهمترین علت عدم تقارن تنه می­باشد. تغییرات وضعیتی عامل مشکلات تعادلی در مبتلایان به اسکولیوز است. هدف از پژوهش حاضر<strong> </strong>بررسی<strong> </strong>تأثیر تمرینات اصلاحی پیلاتس بر بهبود راستای استاتیک ستون فقرات و تعادل دانشجویان دختر مبتلا به اسکولیوزیس غیرساختاری بود.<br /> <strong>مواد و روش­ها</strong><strong>‌</strong><strong>:</strong> پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش و پس­آزمون روی 25 دختر مبتلا به اسکولیوز غیرساختاری با میانگین سن 65/3±4/27 سال، قد 20/5± 82/161 سانتی متر و جرم 59/4±93/54 کیلوگرم و تقسیم به­طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل انجام گرفت. برنامة تمرینات پیلاتس، متغیر مستقل و درجۀ اسکولیوز و امتیاز آزمون تعادل پویا متغیرهای وابسته در نظر گرفته شد. از روش فتوگرامتری برای تعیین درجۀ اسکولیوز و از آزمون تعادلی Y جهت تعیین میزان بهبود تعادل استفاده شد.<br /> <strong>یافته­ ها: </strong>نتایج حاصل از آزمون­t زوجی پس از هشت هفته تمرینات پیلاتس تفاوت معنا‌داری را در متغیر انحنای جانبی (درجۀ اسکولیوز) بین گروه‌های پژوهش نشان داد. همچنین نتایج حاصل از آزمون عملکردی تعادل Y در دو مرحلة پیش و پس آزمون دارای اختلاف معناداری بود (05/0 P≤).<br /> <strong>نتیجه</strong><strong>‌</strong><strong>گیری: </strong>با توجه به نتایج پژوهش حاضر و ماهیت تمرینات پیلاتس که بر تقسیم متقارن جرم بین دو نیمة­ بدن و تقویت ناحیة مرکزی تأکید دارد، انحنای جانبی ستون فقرات در آزمودنی­های دارای اسکولیوز غیرساختاری کاهش یافت و بهبود در تعادل مشاهده شد. بنابراین پروتکل تمرینات پیلاتس به عنوان یک روش تمرینی جهت اصلاح اسکولیوز غیرساختاری و بهبود تعادل پویا پیشنهاد می­شود.